| |
«Έκτακτο δελτίο, ανεξέλεγκτη η κατάσταση, εκκένωση οικισμού, μάχη με τις φλόγες, ήρωες, το ελικόπτερο επιχειρεί, δύσκολο βράδυ, πύρινη λαίλαπα...»
Την τηλεόραση κάθομαι κι ανοίγω, μετανιώνω
Βομβαρδισμός από ειδήσεις, το ίδιο ρεπορτάζ
Λόγια λίγο διαφορετικά, ουσία όμως η ίδια
Η Ελλάδα κάθε καλοκαίρι καίγεται
Στις εκλογές τα ίδια κόμματα όμως εκλέγετε
Συνήθεια έχει γίνει πια, τίποτα δε μ' εκπλήσσει
Σας έχουν κάνει τέτοια πλύση εγκεφάλου
Που τίποτα και ποτέ δε θ' αλλάξει εξάλλου
Καημένη μου Ελλάδα, εσύ πάλι την πληρώνεις
Πνιγμένοι συνεχώς μες στις φωτιές
Ξανά στο ίδιο έργο θεατές
Ανείπωτη η θλίψη. Ποιος με ακούει;
Περιουσίες γίνονται στάχτη, κόποι μιας ζωής
Ανθρώποι χάνουν τις ζωές τους, τόσο άδικα
Ζωάκια τρέχουν να σωθούν, μάταιος κόπος
Συνεπώς γκρίζος ουρανός, θολό τοπίο
Μια ατμόσφαιρα αποπνικτική, δεν ανασαίνω
Μάταια να παλεύει η πυροσβεστική, φλόγες παντού
Κάθε καλοκαίρι, τυχαία, η ίδια ιστορία
Να καίγονται τα πάντα, κρατική ανυπαρξία
Επικρατεί παντού η απόλυτη αναρχία
Σε λίγο καιρό θα έχει ξεχαστεί όλο αυτό
Θα έχει φύγει μέσα απ' όλων το μυαλό
Τους ίδιους θα ψηφίσουν ξανά, δίχως κανέναν δισταγμό
Ελλάδα μου καημένη, μ' ανίκανους μπλεγμένη
Ελάχιστοι πραγματικά σε αγαπούν
Ακόμα πιο λίγοι να ξέρεις σε πονούν
Ταλαιπωρημένη, προδομένη, εντελώς παρατημένη
Στο έλεός σου από τους πιο πολλούς αφημένη
Κι από τη νέα γενιά εγκαταλελειμμένη
Δίχως να φταις σε τίποτα εσύ, μεγάλο κρίμα
Τα ίδια τα παιδιά σου φεύγουν, αναχωρούν
Μ' ένα εισιτήριο δίχως επιστροφή, σαν να τα διώχνεις
Να ζωντανέψουν, ψάχνουν τ' όνειρα τους
Να μην τους κόψει κανένας τα φτερά τους
Ψάχνουν σεβασμό, κίνητρο κι εφόδια
Ελλάδα μου καημένη...
Δεν είσαι πια ο πιο ελκυστικός προορισμός
Εκτός αν θέμα συζήτησης είναι ο τουρισμός
Όμως για μισό λεπτό, το τοπίο κι εδώ είναι θολό
Στη Ρόδο πήγαν οι ξένοι για διακοπές
Να δουν το νησί κι ότι διαθέτει από ομορφιές
Κι αντί γι' αυτό αντίκρισαν παντού φωτιές
Κινδύνεψαν πολλών απ' αυτούς οι ζωές
Άντι να κάνουν τις ωραίες τους διακοπές
Έζησαν εφιαλτικές στιγμές, πόσο ντροπή
Ελλάδα μου καμένη και καημένη
Ποιος θα συνεχίσει να θέλει να σε γνωρίσει;
Ελάχιστοι, ίσως βέβαια και κανείς
Επιχειρηματία μετά μην απορείς
Που το μαγαζί σου είναι άδειο ολημερίς
Και στις υποχρεώσεις σου είσαι ανεπαρκής
Πιάσαμε σ' όλα τα επίπεδα πάτο
Δυστυχώς δεν πάει άλλο πιο κάτω
Συνήθισα ν' ακούω κι από ένα άσχημο μαντάτο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
