| |
| | Αφορισμοί |  | | |
Ι.
Αλίμονο στους χριστιανούς που έχουν υποστεί τη μακρά πορεία των ταγμάτων εργασίας.
Αλίμονο σ' αυτούς που κυνηγημένοι στέκονταν ανάμεσα στις φλόγες και στη ματωμένη θάλασσα. Αλίμονο σε αυτούς που έβλεπαν ανθρώπους να σφαγιάζονται από κτήνη με ανθρώπινη μορφή και έμεναν απαθείς εκτελώντας διαταγές, δόξα στον Ιάπωνα που έριξε στη θάλασσα πολύτιμο φορτίο από μετάξι για να σώσει ανθρώπους όταν απελπισμένοι έπεφταν στη θάλασσα για να σωθούν από τους σφαγείς των νεότουρκων.
Αλίμονο στους αξιωματικούς που ενώ μπορούσαν δεν έστειλαν τα τέσσερα επιβατικά πλοία να σώσουν ανθρώπινες ψυχές, από το φονικά ένστικτα των διψασμένων για εκδίκηση.
Αλίμονο στις γυναίκες που τρέχουν τρομοκρατημένες στις εμπόλεμες ζώνες κρατώντας τα παιδιά τους στην αγκαλιά και σπιτικό να ξαποστάσουν δεν έχουν.
Αλίμονο στους άμοιρους και κατατρεγμένους τα θύματα πολέμου και της φτώχειας, στους επιβάτες των φουσκωτών σκαφών που δε φτάνουν ποτέ στον αβέβαιο προορισμό τους.
Αλίμονο στους ασυνείδητους κατασκευαστές όπλων όταν γνωρίζουν ότι οι σφαίρες τους θα σκοτώσουν νέους που δεν πρόλαβαν τη ζωή τους να ζήσουν.
ΙΙ.
Αλίμονο σε αυτούς που αγάπησαν και δεν τόλμησαν ποτέ να εκδηλώσουν την αγάπη τους και σ' αυτούς που αγάπησαν και δεν αγαπήθηκαν.
ΙΙΙ.
Αλίμονο στον άνθρωπο που καταστρέφει συνειδητά το σπίτι που τον φιλοξενεί, ευτυχώς που είναι ανίκανος -ακόμη- να καταστρέψει τον ήλιο το φεγγάρι και τ' αστέρια.
Αλίμονο σε αυτούς που ζουν στο σκοτάδι και δεν αντιλαμβάνονται με τα μάτια τους την ομορφιά της φύσης, μόνο ένας τυφλός δε χάνει τίποτα αφού δεν βλέπει.
IV.
Αλίμονο στον καλλιτέχνη που αναμασά τις ιδέες και την τέχνη του, χωρίς να παρουσιάζει ενίοτε κάτι καινούργιο, είναι σίγουρη η αποτυχία του.
Αλίμονο σ' αυτόν που πασχίζει πάνω στο έργο του όταν γνωρίζει ότι δε θα διαβαστεί ποτέ από τους αναγνώστες γιατί ποτέ δε θα εκδοθεί.
V.
Αλίμονο σε αυτούς που ελπίζουν για μια καλύτερη τύχη ενώ είναι άτυχοι μια ολόκληρη ζωή.
Αλίμονο σε αυτούς που δεν μπορούν να απαλλαχτούν από τις χίμαιρες που τους ζώνουν.
Αλίμονο σε αυτούς που στερήθηκαν σε ολόκληρη τη ζωή τους για να απολαύσουν άλλοι τ' αγαθά που απέκτησαν με κόπο.
Αλίμονο σε αυτούς που είναι κατώτεροι από αυτούς που αντιπαθούν και δεν παύουν να τους κρίνουν.
Αλίμονο σ' αυτούς που νιώθουν μόνοι ευρισκόμενοι ανάμεσα σε πλήθος ανθρώπων.
Αλίμονο στους νέους που ξεπουλιούνται για την ικανοποίηση των παθών τους.
Αλίμονο σ' αυτούς που αντικρίζοντας τον ανθρώπινο πόνο και την ανθρώπινη εκμετάλλευση σωπαίνουν, ενώ έχουν πολλά να πουν.
Αλίμονο σ' αυτούς που αναλώνουν το χρόνο τους μπροστά σε γυάλινες οθόνες όντας παθητικοί συνεργοί στην αθλιότητα που μας περιβάλλει.
Αλίμονο στο μόχθο του φτωχού λαού που βλέπει τα γυάλινα κάστρα των ολίγων να πληθαίνουν, να ψηλώνουν και τελειωμό να μην έχουν.
Αλίμονο στον τυχερό που δεν είναι έτοιμος να διαχειριστεί την τύχη του.
Αλίμονο στον άνθρωπο που αρέσκεται στις υπερβολές και βλέπει τις βάρκες σαν πλοία.
Αλίμονο στους ανθρώπους που τρώγοντας τις σάρκες των ζώων πιστεύουν ότι θα γίνουν αθάνατοι κι όταν θα τους τρώει η πείνα και η αρρώστια θα ελπίζουν ότι σε άλλη ζωή θ' αναστηθούν.
Αλίμονο σ' αυτούς που αδυνατούν να κάνουν το ταξίδι που ονειρεύονται και περιορίζονται στην πραγματοποίησή του μόνο μέσα από τη φαντασία τους.
Αλίμονο στους κατασκευαστές αλυσίδων που προορίζονται για μελλοντικά δεσμά των νέων που μεγαλώνουν ανύποπτοι.
Αλίμονο στους ώριμους ηλικιωμένους ανθρώπους που αναζητούν νέα γυναίκα με σκοπό να πείσουν τους άλλους και τον εαυτό τους ότι είναι ακόμη παρόντες αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις του αμείλικτου χρόνου.
Αλίμονο στους ευέξαπτους καχύποπτους και μίζερους ανθρώπους.
Αλίμονο σε αυτούς που αφηγούνται διαρκώς τα ίδια “κατορθώματά” τους, είναι βέβαιο ότι μετά την πέμπτη φορά θα πιστέψουν και οι ίδιοι τα ψέμματα τους.
Αλίμονο στους ρυπαρούς άπληστους και τους αναξιοπρεπείς.
Αλίμονο στους ηλικιωμένους που δεν αφουγκράζονται τους νέους και τις νεανικές τους “τρέλες”.
Αλίμονο στους φορτικούς που συμβουλεύουν τους πάντες για τα πάντα αδιαφορώντας αν γίνονται κουραστικοί.
Αλίμονο στους κόλακες που σκοπό έχουν το υλικό ή πνευματικό κέρδος.
Αλίμονο στους καιροσκόπους εκμεταλλευτές ανθρώπων εμπόρους ανθρώπινων υπάρξεων.
Αλίμονο στους ψευδομάρτυρες και στους άδικους δικαστές ευελπιστώντας να μην υπάρχουν.
Αλίμονο τέλος στους άπατρις πολιτικούς που σκοπός τους είναι το προσωπικό όφελος και όχι του έθνους.
VI.
Νιώθω πολύ ανίσχυρος να διορθώσω τις αδικίες που μπορούν ν' αλλάξουν τον κόσμο , μόνο το ανώτερο συναίσθημα και η αβέβαιη ανάσα της αγάπης όταν διεισδύσει στις καρδιές των ανθρώπων μπορούν να τον αλλάξουν.
Οι λέξεις που βάζω στη σειρά γράφοντας με αίσθημα ψυχής και συμπόνοιας δεν τον αλλάζουν δυστυχώς, προσπαθώ να τηρώ τα θετικά, αρνούμενος εν τέλει τα αρνητικά, με κίνδυνο να μην εφαρμόσω αυτά που πρέπει.
Παρέλειψα κάποιες κακές μνήμες και τις έκρυψα όσο βαθύτερα μπορούσα αρνούμενος τη δική μου πραγματικότητα γιατί δεν αφορούν τους πολλούς.
Θεσσαλονίκη 27 Αυγούστου 2023
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ίωνας | | | |
|
Αγιοβλασιτης
27-08-2023 @ 16:44 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Κων/νος Ντζ
29-08-2023 @ 06:49 | Αλίμονο στον άνθρωπο που καταστρέφει συνειδητά το σπίτι που τον φιλοξενεί, ευτυχώς που είναι ανίκανος -ακόμη- να καταστρέψει τον ήλιο το φεγγάρι και τ' αστέρια.
Αλίμονο σε αυτούς που ζουν στο σκοτάδι και δεν αντιλαμβάνονται με τα μάτια τους την ομορφιά της φύσης, μόνο ένας τυφλός δε χάνει τίποτα αφού δεν βλέπει.
::angel.:: ::angel.:: ::angel.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
