| |
ΣΤΟ ΆΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΆΝΔΡΟΥ
Στο άγαλμα του Αλεξάνδρου μ’ έστησες από κάτω
να φαίνομαι μικρός στους περαστικούς
να λένε από μέσα τους να ένα βλήμα του ΝΑΤΟ
με τέτοιους θα νικήσουμε τους προκλητικούς:
Σαν να μην έφτανε αυτό κάτι περιστέρια
με κουτσούλισαν πάνω στα γυαλιά
δεν έβλεπα ούτε και τ’ αστέρια
που άρχισαν να βγαίνουν στον ορίζοντα
Χτύπησε το τηλέφωνο και μια που μ’ αγαπούσε
μου 'πε μην περιμένεις δεν πρόκειται να 'ρθει
σου 'δώσε ραντεβού εκεί από κάτω να στηθείς
να σε βλέπουν οι περαστικοί για να ξεφτιλιστείς
Κουρασμένος κοιμήθηκα πάνω σένα παγκάκι
κι’ ονειρεύτηκα ότι έχεις ‘ρθει
από το χέρι με κρατούσες στο παρκάκι
και μου’δειχνες τον ήλιο που μόλις είχε βγει
Την ώρα που με ξύπνησε του δήμου ένας εργάτης
θυμωμένος μ’ έδιωξε και μου 'πε προσοχή
έλεος δεν υπάρχει για τους ζητιάνους της αγάπης
φύγε από δω ο έρωτας δεν δείχνει καμιά ανοχή
23-5-18
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
