| ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ
Μισθοφόροι οι καιροί καιροφυλακτούν
φεύγουν χωρίς ποτέ να τρέξουν
κρεμούν στον δρόμο όποιον συναντούν
το κάνουν λένε για να παίξουν
Χωρίς μπαγκέτες μαέστροι προσπαθούν
να διευθύνουν με γκριμάτσες την ορχήστρα
με μάτια κλειστά τους ακολουθούν
και συ χτενίζεις στην μέση την χωρίστρα
Μιλάς και διογκώνονται οι σκέψεις του ονείρου
και το φιλί σου πύρινο με γλώσσα της εργατιάς
οχυρώθηκες στα κάστρα του απείρου
να μεγαλώνεις πιο ψηλά από το φέγγος της φωτιάς
Φθαρμένο το πανωφόρι σου οι τρύπες περιμένουν
να πέσουν από μέσα λέξεις με αριθμούς
να τις μαζέψουν όσοι παριστάνουν τους αδικημένους
για να πιάσουν θέσεις και να πάρουνε βαθμούς
Και συ σαν αερικό που τ’ όνειρο ανάβει
να φέξει τον ναύτη και τον ναυαγό
που στον ουρανό ψάχνει το καράβι
αλλά εκείνο χάθηκε στης Άρκτος το νερό
Ανέκδοτο τα δάκρυα της βροχής σ 'ένα ποτήρι
να μην γεμίζει να μην ξέρει να μην απαντά
δεν ξέφυγε ποτέ η αλήθεια από ένα μοναστήρι
για να πέσει από σύννεφα που ήτανε ψηλά
24-3-20
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|