|
| Μια ελπίδα, μια ελπίδα, ίσως αύριο | | | Καλό Σαββατοκύριακο φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς. | | Βγήκαμε στα ξάγναντα
με κόκκινα μαντήλια
να μαζέψουμε τον ήλιο
στην απαλή μας παλάμη,
παγωμένη, φτωχή
από της ιστορίας
το φίλημα.
Βγήκαμε στα ξάγναντα,
διψασμένο το στόμα,
λειψά τα λόγια,
τα κορμιά μας
ένα άχρηστο λερωμένο
πουκάμισο.
Ασπίδα δεν τα κάναμε
σπαθιά δεν τα κάναμε,
μήτε σημαία δεν
σηκώσαμε.
Βγήκαμε στα ξάγναντα
να αφουγκραστούμε
το υνί, το αμόνι
την αξίνα το χώμα
που ανοίγει
να χωρέσει στα σπλάχνα του,
δυο νιούτσικες ελιές,
μια ελπίδα, μια ελπίδα
ίσως αύριο.
9-9-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Κων/νος Ντζ 09-09-2023 @ 09:59 | ::rock.:: ::rock.:: ::rock.:: | | koyloykakoselias 09-09-2023 @ 10:53 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: Καλημερα Γεωργια | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 09-09-2023 @ 13:03 | ::theos.:: ::love.:: ::theos.:: | | VELOUDINO SKOTADE 09-09-2023 @ 17:32 | Αν και οι στίχοι σου κρύβουν ένα πόνο ψυχής στο τέλος πάντα υπάρχει η ελπίδα του αύριο να είναι διαφορετική
"Μια ελπίδα, μια ελπίδα ίσως αύριο" !!! | | Αγιοβλασιτης 09-09-2023 @ 18:53 | ::up.:: ::theos.:: ::hug.:: | | zari.kardias 09-09-2023 @ 21:57 | Πολύ-πολύ όμορφο!!! ::yes.:: ::up.::
::hug.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|