Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στης πληγής μου τους λεκέδες
 Όταν η μοναξιά βαράει κόκκινο, να μου είστε όλοι καλά.
 
Ποτάμι το αίμα μου κυλά
και μου μιλάει,
κι` από τις αναμνήσεις μου
στα σύννεφα με πάει.

Ποτάμι, αίμα που κυλά
στης θύμησης την ώρα
κι` όλο προσμένω και μιλώ
ειν αλλουνών τα δώρα.

Νερό καθάριο γάργαρο
ξεπλένει τη ψυχή μου
και μου μιλά για αντοχή
απάγκιο, υπομονή μου.

Ποτάμι το αίμα μου κυλά
στης ζωής μου τους πανσέδες
για να δώσω το φιλί
στης πληγής μου τους λεκέδες.

Αίμα, δάκρυ και φιλί
κάθε που ξημερώνει
κράτησα αίμα μιαν αυγή
μην λεν, πως είμαι μόνη.

22-9-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Κων/νος Ντζ
22-09-2023 @ 08:32
::hug.:: ::up.:: ::yes.::
τυχαίος περαστικός
22-09-2023 @ 09:52
Πολύ ωραίο.
::yes.::
CHЯISTOS P
22-09-2023 @ 10:11
"Αίμα, δάκρυ και φιλί / κάθε που ξημερώνει
κράτησα αίμα μιαν αυγή / μην λεν, πως είμαι μόνη."
!!! Καλημέρα Γεωργία !
koyloykakoselias
22-09-2023 @ 10:40
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Γεωργια

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο