| |
Πρώτη ζαριά
Σπασμένες οι λέξεις στο πάτωμα
φιλιά και ανάσες γι’ ανάχωμα
το δάκρυ στο στόμα πικρό.
Τα χείλη σου κόντρα στα χείλη μου
φτιαγμένη από χώμα η ύλη μου
διψώ τ’ ακριβό σου νερό
Εραστές των μεγάλων θαυμάτων
με το βλέμμα τρελό και φευγάτο
μα είναι απόψε η νύχτα βαριά.
Μπαίνει πάλι η ζωή σε δυο τρένα
με καρδιά και κορμιά ενωμένα
ρίχνει ο έρωτας πρώτη ζαριά
Μια κερδίζει δυο χάνει.
Σ' αγαπώ, μα δεν φτάνει
Σαν ράγες σπασμένες τα σώματα
φιλιά και ανάσες στα χώματα
ποια μοίρα, στη μοίρα χρωστά;
Οι όρκοι γραμμένοι σε πάπυρο
τα μάτια να ψάχνουν στο άπειρο
για πάντα μαζί, χωριστά.
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
