| |
| | Τριάντα χρόνια χωρίς την Κατερίνα Γώγου |  | | |
Για την λατρεμένη μου Κατερίνα Γώγου
Στο γραπτό μου περιέχονται αποσπάσματα από ποιήματά της και σκέψεις μου
Τριάντα χρόνια είναι που λείπεις.
Είμαστε κάποιοι που ακόμα ζητάμε απάντηση από τους λαχανιασμένους.
Που ζούμε το γαμώτο που δεν ζήσαμε.
Που περπατάμε-περπατάμε με τα χέρια στις τσέπες του ξύλινου παλτού μας.
Που ζούμε μόνοι μες στο πλήθος ή γύρω απ' αυτό προσπαθώντας να βγάλουμε φτερά και να πετάξουμε σαν τον αετό που με τόση κατανόηση τη μοναξιά του εξύμνησες.
Που γράφουμε όπως οι οριστικά τρελοί στα χέρια του Δημοσίου.
Που αντιστεκόμαστε στο Κράτος-Βία όσο μπορούμε.
Που τιμούμε τα σύρματα τα τεντωμένα-τις φίλες μας-
και τα μαύρα πουλιά -τους φίλους μας-
Που φυλάμε τις λέξεις και τις έννοιες απροσάρμοστοι-καταπίεση-μοναξιά-τιμή-κέρδος-εξευτελισμός
που τις βιώνουμε καθημερινά στο πετσί μας
που έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στην ψυχή μας.
Που σ' ευγνωμονούμε που πρώτη μας το είπες ξεκάθαρα πως στο μυαλό είναι ο στόχος
και επαγρυπνούμε χάρη στην προειδοποίησή σου
Που σε καταλάβαμε όπως σου άξιζε
Που μπαίνουμε ολόισια στη φωτιά φωνάζοντας ''φασίστες''
γιατί μας έχουν κυκλώσει Κατερίνα, είναι παντού πλέον,
ξεμυτίζουν χωρίς αιδώ και ζούμε ανάμεσά τους.
Σημασία έχεις να παραμένεις άνθρωπος, μας είπες.
Σε ευχαριστούμε που ήσουν τόσο σπουδαία, τόσο ανυποχώρητη, τόσο μάχιμη, τόσο ευαίσθητη,
τόσο φλεγόμενη και τόσο τσακισμένη.
Τριάντα χρόνια τώρα που λείπεις
κάποιοι μένουμε εδώ
και μας ενοχοποιούν κάτι λάθη και κάτι πάθη.
Όπως και να 'χει ελπίζουμε πάντα πως θα πάμε όμορφή μου εκεί που χαράζει στις κορφές.
Κάθε βράδυ κοιτάζουμε στον ουρανό ψηλά και σε βλέπουμε, είσαι ακριβώς όπως το είχες πει ένα χαζό παιδικό άστρο που όλο θα πέφτεις.
Κι εμείς το ίδιο προσδοκούμε να γίνουμε γιατί πίστεψέ με δεν υπάρχει πιο λαμπερό φως από αυτό που το δικό σου άστρο μας χαρίζει.
Σ' ευχαριστούμε που υπήρξες.
Σ' ευχαριστούμε που κάθε φορά που πηγαίνουμε πάνω-κάτω την Πατησίων μάς πλησιάζεις διακριτικά και μας πιάνεις το χέρι.
Σ' ευχαριστούμε που κατανόησες τη μοναξιά μας. Για τη δική μας είπες, ναι, γι' αυτήν που είναι τσεκούρι πάνω από τα κεφάλια τους και γυρίζει γυρίζει γυρίζει κι οι περισσότεροι έχουν τυφλωθεί ή κάνουν πως δεν βλέπουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | gm | | | |
|
tabasco0
03-10-2023 @ 12:21 | τυχιε περαστικε ωραιο το πονημα σου ωραια υπηρξε κι η Κατερινα κι ακομα υπαρχει οσο υπαρχει στην μνημη-τωρα χτυπουν στην αμνησια μας ρα οσο θυμομαστε υπαρχουμε θυμομαστε τα προσωπεια της εξουσιας που οταν παλιωσει ή χαλασει βαζουν ενα αλλον μην αλλαζοντας το συστημα | | koyloykakoselias
03-10-2023 @ 12:28 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: καλημερα | | Τσακίρη Χαρά
03-10-2023 @ 13:03 | Με συγκίνησες ......
Πολύ ωραία η αφιέρωσή σου και ο λόγος σου....
¨Είναι Μαρία, δε θέλω να λέω ψέματα,
δύσκολοι καιροί και θα’ ρθουνε κι άλλοι
δε ξέρω, μην περιμένεις κι από μένα πολλά
τόσα έζησα, τόσα έμαθα, τόσα λέω
κι απ’ όσα διάβασα ένα κράτησα καλά
Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος
Θα την αλλάξουμε τη ζωή
…παρ’ όλα αυτά Μαρία¨
Κ.Γ. | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-10-2023 @ 19:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
03-10-2023 @ 19:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Κων/νος Ντζ
04-10-2023 @ 06:20 | Μπράβο σου! ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
