Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271235 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Απεραντοσύνη
 
Δεν ξέρω τι άλλο πρέπει να γίνει
πραγματικά στο λέω αγνοώ το μετά
ποιός έχει γ' αυτή την ήττα την ευθύνη
ποιός την ελπίδα νίκησε ξανά.

Μόνο ξέρω καλά τη νύχτα να διαβάζω
ποιό έρημο στενό θα ήθελε παρέα
τα ξημερώματα σε τάξη πάντα βάζω
τη νυσταγμένη αυτού του κόσμου απεραντοσύνη
ξέρω καλά τη μοναξιά να επιστρέφω
στο τέλος όπου την δανείστηκα
πέρασε η ώρα, αυταπάτες πια δεν τρέφω
το ξοδεμένο μου αστέρι τώρα σβήνει.

Δεν έμαθα τι έγινε πιο πέρα
σ' ένα εδώ κολλημένος, με ξέχασαν
της αγάπης το λάθος κάποια πιο παλιά μέρα
νοσταλγώ, της μοναξιάς το τώρα πληγές με γέμισε.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

gm
 
Κων/νος Ντζ
06-10-2023 @ 15:03
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Αγιοβλασιτης
06-10-2023 @ 17:50
::up.:: ::theos.:: ::yes.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
06-10-2023 @ 19:44
Πάρα πολύ ωραίο!! ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
tabasco0
06-10-2023 @ 20:57
απο τα καλα σου νομιζω
::theos.:: ::rock.:: ::theos.::
Τσακίρη Χαρά
08-10-2023 @ 06:52
Το απέραντο της μοναξιάς..... πολυ ωραίο!!!
zari.kardias
09-10-2023 @ 01:35
...τα ξημερώματα σε τάξη πάντα βάζω
τη νυσταγμένη αυτού του κόσμου απεραντοσύνη
ξέρω καλά τη μοναξιά να επιστρέφω
στο τέλος όπου την δανείστηκα
Πολύ-πολύ όμορφο!!! ::yes.:: ::up.::
::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο