| ΤΟ ΠΑΤΙΝΙ
Μια αναμνηση γλυκεια απ την παλια μου γειτονια
Από παιδι που μουχει μεινει…
Ποσο μεγαλη ειχα χαρα όταν για πρωτη μου φορα
ανεβηκα σ ένα πατινι.
Ηταν πατινι δανεικο και ενοιωσα πανω σ αυτό
την ευτυχια ολου του κοσμου
Κι οπως στην ασφαλτο κυλα σχεδια εκανα τρελα
πως να αποκτησω ένα δικο μου
Εψαχνα από που να βρω και ν αποκτησω πως μπορω
τα σχεδια και τα υλικα του
και μια σανιδα ηταν αυτό το πρωτο που επρεπε να βρω
και τα απαραιτητα ρουλμαν του….
Κουραστικα ομολογω αλλα να μην πολυλογω
την βαση εφτιαξα μαζι με το τιμονι
Και εψαχνα να μην χαλαν μεγαλα νωβρω ρουλεμαν
και μου τα εδωσε ο πατερας του Αντωνη…
Σφυρι σκεπαρνι και καρφια ειχε ο πατερας μου πολλα
και με βοηθησε να φτιαξω το πατινι
που τοβαψα στα γαλανα με ασπρη ριγα πλαινα
και μια σημαια Ελληνικη κι ένα κουδουνι.
Απ την παρεα την παλια ολοι το κοιταγαν καλα
ηταν το πιο ομορφο πατινι απολα τα αλλα,
μα φωναζαν στην γειτονια γιατι τους επαιρνε τα αφτια
στην κατηφορα στους αγωνες στην τρεχαλα…
Αυτά θυμηθηκα προχτες που ενας τυπος κυριλες
Προσπερασε επανω σε πατινι
Αθορυβο και ηλεκτρικο όμως δεν ηταν σαν αυτό
Που απ την μνημη μου με τιποτε δεν σβυνει….
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|