| |
Ακόμη δεν ήρθε η βροχή, μα την προσμένω
αστράφτει επάνω ο ουρανός από νωρίς
κοιτώ στο δρόμο χαλαρός, στο σπίτι μένω
δεν θα κτυπήσει πιά την πόρτα μου κανείς.
Έβαλα βότκα στο ποτήρι με λεμόνι
κοίταξα λίγο ένα διήγημα παλιό
στην καταιγίδα αυτή που θα ΄ρθει, θα ΄σαι μόνη
και ίσως να έχεις ξεπεράσει το θυμό.
Δεν θα μπορέσω όμως πιά να βοηθήσω
ούτε απ΄ το υπόγειο να μαζέψω τα νερά
δεν θα΄ μαι εκεί στην αγκαλιά να σε κρατήσω
να χαϊδέψω τα μαλλιά σου τα σγουρά.
Όλα πιά τώρα θα τα κάνεις μοναχή σου
δεν θα υπάρχει η δική μου συμμετοχή
η γάτα, ο σκύλος και τα χόρτα στην αυλή σου
θα είναι υπ΄ ευθύνη σου, δεν θα΄ μαι εγώ εκεί.
Σίγουρα θα΄ ρθουνε στιγμές να με θυμάσαι
και όσα ζήσαμε γλυκά ν΄ αναπολείς
απ΄ την πλευρά μου, στη σκέψη μου θα΄ σαι
μα να με φέρεις πάλι πίσω, δεν μπορείς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
