| |
Μιλώ με τα πουλιά
που φεύγουνε το δείλι
και θέλω να` ναι αναφτό
του κόσμου το καντήλι.
Εγώ μιλώ στα σύρματα
κει που στερεύει η αγάπη
και στέλνω χαιρετίσματα
απ` της καρδιάς τα βάθη.
Μιλώ το σούρουπο, το δείλι
μ` ένα ψηλό χρυσαετό,
μιλώ σ` ένα μικρό κοντήλι
για όλα όσα αγαπώ.
Μιλώ τις νύχτες μοναχή
στου φεγγαριού τη χάρη
μιλώ στ` αγέρι, στη βροχή
στο αψηλό μου παλικάρι.
Μιλώ πολύ, μιλώ συχνά
μες στ` άσπρα τα χαρτιά μου
και γράφω χίλια ωσαννά
γιατί πονά η καρδιά μου.
Μιλώ σ` ένα μικρό σπουργίτι
που` ρθε στην αυλή το πρωί,
του λέω, με κυβερνάει λύπη
έλα να φύγουμε μαζί.
Μιλώ για να υπάρχω
και γράφω χίλια γράμματα
μιλώ και υπογράφω
μακριές γραφές και νάματα.
Μιλώ μες τα τοιχεία
κι` ακούω τη φωνή μου
να λέει, η ευτυχία
φωλιά έχει στο χαρτί μου.
Κι` έτσι μουντζουρώνω ολημερίς
χιλιάδες λέξεις, γράμματα
μιλώ, δεν με ακούει κανείς
μιλώ, και κλείνω τραύματα.
10-10-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
