| |
| | Δείτε, Άγγλοι αλεπούδες |  | | |
Πώς δημιουργήθηκε το Ισραήλ, με μια επιστολή προς τον Ρότσιλντ, σε 67 λέξεις. (ιστορία της Ισραηλινο-Παλαιστινιακής σύγκρουσης)
Πριν από περισσότερα από 100 χρόνια, στις 2 Νοεμβρίου 1917, ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Βρετανίας, Άρθουρ Μπάλφουρ, έγραψε μια επιστολή προς τον Λάιονελ Γουόλτερ Ρότσιλντ, τον ηγέτη της βρετανικής εβραϊκής κοινότητας.
Το γράμμα είναι σύντομο, μόλις 67 λέξεις, αλλά το περιεχόμενό του πυροδοτεί μια σύγκρουση που συνεχίζεται έναν αιώνα αργότερα. Δεσμεύτηκε η βρετανική κυβέρνηση «να δημιουργήσει στην Παλαιστίνη ένα εθνικό σπίτι για τον εβραϊκό λαό» και να «διευκολύνει την επίτευξη αυτού του στόχου». Η επιστολή είναι γνωστή ως Διακήρυξη Μπάλφουρ.
Ουσιαστικά: μια ευρωπαϊκή δύναμη υποσχέθηκε στον Rothschild ένα κράτος στο οποίο οι ντόπιοι κάτοικοι, οι Παλαιστίνιοι, αποτελούν περισσότερο από το 90% του πληθυσμού.
Η πρώην πρωθυπουργός της Βρετανίας Τερέζα Μέι χαρακτήρισε τη Διακήρυξη Μπάλφουρ ως «ένα από τα πιο σημαντικά γράμματα στην ιστορία». Εν τω μεταξύ, η βρετανική κυβέρνηση είπε πρόσφατα ότι «η δημιουργία μιας πατρίδας για τον εβραϊκό λαό στη γη με την οποία έχει τόσο ισχυρούς ιστορικούς και θρησκευτικούς δεσμούς είναι το σωστό και ηθικό πράγμα που πρέπει να γίνει, ειδικά στο πλαίσιο των διωγμών αιώνων».
Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Βρετανία έλαβε εντολή να κυβερνήσει την Παλαιστίνη από το 1923, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1948. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Βρετανοί διευκόλυναν τη μαζική εβραϊκή μετανάστευση, πολλοί από τους νέους κατοίκους που διέφυγαν από τον ναζισμό στην Ευρώπη. Οι Παλαιστίνιοι ξεκινούν διαδηλώσεις και απεργίες, θορυβημένοι από τη μεταβαλλόμενη δημογραφική κατάσταση της χώρας τους και τη δήμευση των εδαφών τους από τους Βρετανούς για να παραδοθούν στους Εβραίους εποίκους.
Η Αραβική Εξέγερση
Οι εντάσεις κλιμακώθηκαν στην Αραβική Εξέγερση, η οποία διήρκεσε από το 1936 έως το 1939. Τον Απρίλιο του 1936, η νεοσύστατη Αραβική Εθνική Επιτροπή κάλεσε τους Παλαιστίνιους να προχωρήσουν σε γενική απεργία, να παρακρατήσουν φόρους και να μποϊκοτάρουν τα εβραϊκά προϊόντα σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της βρετανικής αποικιοκρατίας και της αύξησης των Εβραίων μετανάστευση.
Η εξάμηνη απεργία κατεστάλη βάναυσα από τους Βρετανούς, οι οποίοι ξεκίνησαν μαζικές συλλήψεις και κατεδάφισαν σπίτια Παλαιστινίων ως τιμωρία, μια πρακτική που συνεχίζει να χρησιμοποιεί το Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων σήμερα.
Η δεύτερη φάση της εξέγερσης ξεκίνησε στα τέλη του 1937 και ηγήθηκε του παλαιστινιακού αγροτικού κινήματος αντίστασης ενάντια στις βρετανικές δυνάμεις και την αποικιοκρατία.
Μέχρι το δεύτερο εξάμηνο του 1939, η Βρετανία είχε συγκεντρώσει 30.000 στρατιώτες στην Παλαιστίνη. Χωριά βομβαρδίστηκαν από αέρος, επιβλήθηκαν απαγόρευση κυκλοφορίας, κατεδαφίστηκαν σπίτια και εκτεταμένες διοικητικές συλλήψεις και δολοφονίες.
Οι Βρετανοί συνεργάστηκαν με την κοινότητα των Εβραίων εποίκων και σχημάτισαν ένοπλες ομάδες και μια «αντιεξεγερτική δύναμη» Εβραίων μαχητών υπό την ηγεσία των Βρετανών που ονομάζονται Ειδικές Νυχτερινές Ομάδες.
Μέσα στο Yishuv (Εβραϊκά - οικισμός) - την κοινότητα των εποίκων πριν από την ανακήρυξη του Κράτους του Ισραήλ, εισήχθησαν κρυφά όπλα και ιδρύθηκαν εργοστάσια όπλων για να επεκτείνουν τη "Haganah" - τον εβραϊκό παραστρατιωτικό σχηματισμό που αργότερα έγινε ο πυρήνας του Ισραήλ. στρατός.
Κατά τη διάρκεια αυτών των τριών ετών εξέγερσης, 5.000 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, 15.000 έως 20.000 τραυματίστηκαν και 5.600 φυλακίστηκαν.
Το σχέδιο του ΟΗΕ για διχοτόμηση της Παλαιστίνης
Μέχρι το 1947, ο εβραϊκός πληθυσμός είχε αυξηθεί στο 33% του συνόλου των κατοίκων της Παλαιστίνης, αλλά κατείχε μόνο το 6% της γης.
Τα Ηνωμένα Έθνη εγκρίνουν το ψήφισμα 181, το οποίο ζητά τη διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε δύο: ένα αραβικό και ένα εβραϊκό κράτος.
Οι Παλαιστίνιοι απορρίπτουν το σχέδιο επειδή διαθέτει περισσότερο από το μισό - περίπου το 56 τοις εκατό - της Παλαιστίνης στο εβραϊκό κράτος, συμπεριλαμβανομένου του μεγαλύτερου μέρους της εύφορης παράκτιας περιοχής της Μεσογείου.
Την εποχή εκείνη, οι Παλαιστίνιοι κατείχαν το 94% της ιστορικής Παλαιστίνης και αποτελούσαν το 67% του πληθυσμού της.
Η Νάκμπα του 1948 ή η εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης
Ακόμη και πριν λήξει η βρετανική εντολή στις 14 Μαΐου 1948, οι παραστρατιωτικοί έποικοι είχαν ήδη ξεκινήσει μια στρατιωτική επιχείρηση για την καταστροφή παλαιστινιακών πόλεων και χωριών προκειμένου να επεκτείνουν τα σύνορα του μελλοντικού κράτους που θα γεννηθεί.
Τον Απρίλιο του 1948, περισσότεροι από 100 Παλαιστίνιοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά σκοτώθηκαν στο χωριό Ντέιρ Γιασίν στα περίχωρα της Ιερουσαλήμ.
Αυτό έδωσε τον τόνο για το υπόλοιπο της επιχείρησης, και από το 1947 έως το 1949, περισσότερες από 500 παλαιστινιακές πόλεις και χωριά καταστράφηκαν σε αυτό που οι Παλαιστίνιοι αποκαλούν Nakba, ή «καταστροφή» στα αραβικά.
Υπολογίζεται ότι σκοτώθηκαν 15.000 Παλαιστίνιοι.
Οι άποικοι κατακτούν το 78% της ιστορικής Παλαιστίνης. Το υπόλοιπο 22% είναι το έδαφος της Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας.
Υπολογίζεται ότι 750.000 Παλαιστίνιοι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους.
Σήμερα, οι απόγονοί τους ζουν ως 6 εκατομμύρια πρόσφυγες σε 58 καταυλισμούς στην Παλαιστίνη και στον γειτονικό Λίβανο, τη Συρία, την Ιορδανία και την Αίγυπτο.
Στις 15 Μαΐου 1948, το Ισραήλ ανακοίνωσε τη δημιουργία του.
Την επόμενη μέρα ξεκίνησε ο πρώτος αραβο-ισραηλινός πόλεμος και οι μάχες τελείωσαν τον Ιανουάριο του 1949 μετά από κατάπαυση του πυρός μεταξύ Ισραήλ και Αιγύπτου, Λιβάνου, Ιορδανίας και Συρίας.
Τον Δεκέμβριο του 1948, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ψήφισε το ψήφισμα 194, το οποίο ζητούσε το δικαίωμα επιστροφής για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες.
Τα χρόνια μετά τη Νάκμπα
Τουλάχιστον 150.000 Παλαιστίνιοι παραμένουν στο νεοσύστατο κράτος του Ισραήλ και ζουν υπό αυστηρό έλεγχο για σχεδόν 20 χρόνια προτού τους χορηγηθεί η ισραηλινή υπηκοότητα.
Η Αίγυπτος κατέλαβε τη Λωρίδα της Γάζας και το 1950 η Ιορδανία ανέλαβε τον διοικητικό έλεγχο στη Δυτική Όχθη.
Το 1964 ιδρύθηκε η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO) και ένα χρόνο αργότερα ιδρύθηκε το πολιτικό κόμμα Φατάχ.
Η Νάξα ή ο πόλεμος των έξι ημερών
Στις 5 Ιουνίου 1967, το Ισραήλ κατέλαβε την υπόλοιπη ιστορική Παλαιστίνη, συμπεριλαμβανομένης της Λωρίδας της Γάζας, της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, των υψωμάτων Γκολάν της Συρίας και της χερσονήσου του Σινά της Αιγύπτου κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Έξι Ημερών ενάντια σε έναν συνασπισμό αραβικών στρατών.
Για ορισμένους Παλαιστίνιους, αυτό οδηγεί σε μια δεύτερη αναγκαστική μετακίνηση, ή Naqsa, που σημαίνει «αποτυχία» στα αραβικά.
Τον Δεκέμβριο του 1967 ιδρύθηκε το Μαρξιστικό-Λενινιστικό Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης. Την επόμενη δεκαετία, μια σειρά επιθέσεων και αεροπειρατειών από αριστερές ομάδες τράβηξαν την παγκόσμια προσοχή στη δεινή κατάσταση των Παλαιστινίων.
Ξεκινά η κατασκευή οικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας. Έχει καθιερωθεί ένα σύστημα δύο επιπέδων με Εβραίους εποίκους που παραχωρούν όλα τα δικαιώματα και τα προνόμια των Ισραηλινών πολιτών, ενώ οι Παλαιστίνιοι πρέπει να ζουν κάτω από μια στρατιωτική κατοχή που κάνει διακρίσεις εναντίον τους και απαγορεύει κάθε μορφή πολιτικής ή πολιτικής έκφρασης.
Η Πρώτη Ιντιφάντα (1987-1993)
Η πρώτη παλαιστινιακή ιντιφάντα ξέσπασε στη Λωρίδα της Γάζας τον Δεκέμβριο του 1987 αφού τέσσερις Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν όταν ένα ισραηλινό φορτηγό συγκρούστηκε με δύο φορτηγά που μετέφεραν Παλαιστίνιους εργάτες.
Οι διαδηλώσεις εξαπλώθηκαν γρήγορα στη Δυτική Όχθη, με νεαρούς Παλαιστίνιους να πετούν πέτρες σε άρματα μάχης και στρατιώτες του ισραηλινού στρατού.
Οδήγησε επίσης στη δημιουργία του κινήματος της Χαμάς, παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία συμμετείχε σε ένοπλη αντίσταση κατά του Ισραήλ.
Stoycho Alexandrov
Αδερφές οι Βρετανοί
και εμείς με Κασσελάκη,
που το κόκκινο πανί
το 'χει βάψει με μεράκι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Η κότα έκανε τ’ αυγό, ή το αυγό την κότα; – Ο κόκορας το έφερε˙ δε φόραγε καπότα | | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
14-10-2023 @ 15:33 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | heardline
14-10-2023 @ 15:39 | Εδώ εστιάστε: (απόσπασμα τού ανωτέρω κειμένου)
Μετά το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η Βρετανία έλαβε εντολή να κυβερνήσει την Παλαιστίνη από το 1923, η οποία διήρκεσε μέχρι το 1948. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι Βρετανοί διευκόλυναν τη μαζική εβραϊκή μετανάστευση, πολλοί από τους νέους κατοίκους που διέφυγαν από τον ναζισμό στην Ευρώπη. Οι Παλαιστίνιοι ξεκινούν διαδηλώσεις και απεργίες, θορυβημένοι από τη μεταβαλλόμενη δημογραφική κατάσταση της χώρας τους και τη δήμευση των εδαφών τους από τους Βρετανούς για να παραδοθούν στους Εβραίους εποίκους.
| | koyloykakoselias
14-10-2023 @ 19:47 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | Τσακίρη Χαρά
15-10-2023 @ 08:41 | Εχθες το βράδυ διάβαζα σχεδόν το ίδιο κείμενο!
Οι αλήθειες πάντα είναι μπροστά μας αλλά ο κόσμος έχει χαζέψει απο το χαζοκούτι!!! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
