stixoi.info: a horror love story

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	134856 Τραγούδια, 273112 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

a horror love story

Λοιπον υποθετεις αυτο ειναι το τελος. Σαν ηχω ακουγεται-τελος τελος τελος τελος...
Για να το κανεις να το βουλωσει κινησαι προς μια οποιαδηποτε κατευθυνση με το αυτοκινητο σου .
Για ολα αμφιβαλλεις εκτος απο δυο -σου τελειωσε καποια στιγμη η βενζινη -δεν ξερεις που στο διαολο εισαι-
παντως ειναι ερημια.Ανακεφαλαιωση-σε παρατησε η Ποπη γιατι σε επιασε να αυνανιζεσαι με την απλυτη κιλοτα της .Επαιξες το επιδομα της προνοιας στο κινο και δεν εχεις μια
και τελος τελος τελος τελος ησουν τοσο μπερδεμενος που καταφερες να χαθεις .
Αποφασισες να χρησιμοποιησεις τα ποδια σου και την ρεζερβα απο τα κουραγια σου.

Ειχες δε ειχες απομακρυνθει κανα χιλιομετρο οταν διεκρινες καποιον στα διακοσια μετρα να τρεχει προς το μερος σου-Ποιος πουστης ηταν σκεφτηκες και κυριως γιατι τρεχει κατα πανω σου;Πλεον ηταν στα 100 μετρα ηταν ενας μουσατος καριολης και κατι κραταγε.Στα πενηντα μετρα σου ληθηκαν ολες οι αποριες.Ηταν ενας μουσατος που κραταγε ενα τσεκουρι κι ετρεχε καταπανω σου με οχι τις καλυτερες προθεσεις.Το εβαλες στα ποδια.Η αποσταση δεν μειωνοταν δεν αυξανοταν ομως.Καποια στιγμη ο μουσατος σταματησε να ξεκουραστει.Σταματησες κι εσυ.Τοτε απο το πουθενα εμφανιστηκε ενα αυτοκινητο.Πλησιασε τον μουσατο και επεσε πανω του λιωνοντας τον.Ο μουσατος τελος τελος τελος τελος.Υστερα ηρθε καταπανω σου το αυτοκινητο με τον παρανοικο καριολη που το οδηγουσε. Ενστικτωδως εριξες ενα σαλτο και προσγειωθηκες σε ενα χωραφι σπαρμενο με καλαμποκια που ηταν διπλα στο δρομο. Ο καργιολης με το αυτοκινητο ορμησε ξωπισω σου.Εσυ αρχισες να τρεχεις αλλα ηταν θεμα χρονου να περασει απο πανω σου και να σε κανει παρελθον.

Τοτε απο την αλλη μερια του χωρου σε ενα υπερυψωμενο σκατο καποιος με ενα οπλο με διοπτρα πυροβολησε τον οδηγο .Μια τρυπα εκανε το παρμπριζ κι αλλη μια στο κεφαλι του.Τοτε εσυ που ειδες να λυνεται ενα προβλημα αλλα να δημιουργειται αλλο εσκυψες για να μην δωσεις στοχο.Σιγουρα τωρα το ψυχανωμαλο καθικι περιμενε μια λαθος σου κινηση.

Δυο ωρες μετα τα πραγματα δεν ειχαν διαφοροποιηθει.Εκεινος περιμενε σαν αγριο θηριο το θηραμα να δειξει αδυναμια.Εσυ ερποντας προσπαθουσες να ξεφυγεις απο εκεινο το λαβυρινθο.Ειχες κανει μικρη προοδο γιατι δεν ηθελες να κουνηθουν τα φυλλα απο τα καλαμποκια δινοντας στοχο οταν θα γινοταν αυτο.Ειδες τοτε να απλωνεται μπροστα σου μια καταπακτη.Απο την μια η γνωση οτι καποιος για χ,ψ λογους ηθελε να σε καθαρισει κι απο την αλλη το αγνωστο της καταπακτης.

Το τελος ειναι το τελος;Ισως παλι δεν εισαι αρκετα σιγουρος οτι θελεις να γνωριζεις λιαν συντομως την απαντηση.Παρολ'αυτα ανοιξες και μπηκες.Σκοταδι κι υστερα φωτα και φωνες.Χαρουμενα προσωπα που σου ελεγαν χρονια πολλα.Το αισθημα του δεν ξερεις που εισαι και δεν ξερεις ποιοι ειναι αυτοι οι μαλακες ηταν τρομακτικο.Ακομα ποιο τρομακτικο που δεν ηξερες ποιος ησουν εσυ.Προσπθησες να θυμηθεις.Μα βεβαια Ταμπασκο το ειπαν στα χρονια πολλα.Αλλα δεν σου ελεγε τιποτα.Που εμπλεξες παλι.Το μονο που θυμοσουν ηταν η Ποπη.Η Ποπη σου που θα μπορουσες να πεθανεις για κεινη απλα και μονο αν στο ζητουσε.Τι στον πουτσο πηγε λαθος με την ζωη σου;

Σε πλησιασε καποιος απο μια παρεα με σενιο ντυσιμο.Παγωσες.Ηταν ο τυπος με το τσεκουρι με επιπεδο κεφαλι σαν να περασε απο πρεσα.Προφασιστηκες κατι και γρηγορα τον ξεφορτωθηκες.Μα πως;Τι δουλεια ειχε εδω;Τι δουλεια ειχε με τους ζωντανους;

Χρειαζοσουν ενα δυο ποτα να χαλαρωσεις.Ησουν σχεδον βεβαιος οτι το μυαλο σου σου επαιζε τρελα παιχνιδια.Στο μπαρ καποιος που ηταν πλατη γυρισε και τοτε αναγνωρισες τον τυπο στο αυτοκινητο που σκοτωσε τον τυπο με το τσεκουρι που σκοτωθηκε απο τον ελευθερο σκοπευτη που ηταν στα 2 μετρα κοντα μου και ειχε ενα μειδιαμα καθως με κοιτουσε και με μια μικρη τρυπα στο κεφαλι.Κουνησα το ποτηρι με τον ποτο μου και του γυρισα σταδιακα την πλατη.

Εκει πηγα να πεσω πανω σε καποιον με τσακισμενο σαγονι χωρις στομα και ξεχαρβαλωμενα δοντια.Καθως τον κοιτουσα μου ρθε φλασια λιγο πριν την καταπακτη εκεινος ο πυροβολισμος αφου δεν ηταν για μενα ηταν για κεινον.Αυτοκτονησε και τωρα ηταν εκει διπλα μου ολοι αυτοι- ζομπι.Τοτε ειδα ενας απο αυτους που περασε απο εναν καθρεφτη δεν ειχε σιλουετα.Αρχισαν να ερχονται ολοι προς το μερος σου σαν να ηθελαν να σε στριμωξουν.Καποια σου ειπε "παμε;"

Την ακολουθησα.Περασαμε απο ενα δωματιο σε ενα αλλο κι απο κει σε καποιο που ειχε μια τεραστια βιβλιοθηκη.Εκεινη εσπρωξε ενα βιβλιο προς τα μεσα και εμφανιστηκε ενα ανοιγμα.
Τοτε για μια στιγμη που διασταυρωθηκαν οι ματιες σας καταλαβες πως ηταν η Ποπη.Μια βερσιον της Ποπης καμμια εικοσαρια χρονια μικροτερη.Εκεινη που καταλαβε οτι καταλαβες σου χαρισε ενα χαμογελο.Ομως δεν ειχατε καιρο για χασιμο.Οι νεκροζωντανοι πλησιαζαν.
Περασατε απο κατι σκοτεινους διαδρομους και καταληξατε σε ενα στενο περασμα που επρεπε να γονατισετε να να χωρεσετε να περασετε.Το τελος της διαδρομης κατεληξατε σε ενα κελαρι.Ακολουθησατε μια σιδερενια σκαλα και φτασατε σε ενα ξυλινο δωματιο.Το φως που επεφτε σχεδον σε τυφλωσε.Ειδες ενα κρεβατι.Το μονο που ηθελες ηταν να πεσεις για υπνο και να τα ξεχασεις ολα.Τοτε πεταχτηκε απο καπου καποιος και φωναξε "κατ"
"Τι νομιζεις οτι κανεις;"σου απευθυνε τον λογο."Προσπαθω να κοιμηθω.Εσυ ποιος σκατα εισαι;""Εγω ποιος ειμαι;Μα φυσικα ο σκηνοθετης."Τοτε ειδες το σκηνικο απο καμεραμαν και λοιπους παρατρεχαμενους.

Κατι εσπασε μεσα σου.Γεμισες τρομο και παραφροσυνη.Ολα λοιπον μια ταινια ολα βασει σεναριου κι εσυ παπαγαλιζεις ατακες συμπεριφορες.Σε επιασε κριση πανικου.Μονο σε ταινια θα γινοταν οτι συνεβει τις τελευταιες ωρες στην ζωη σου.Κι η Ποπη αυτο που εχετε;
Ενα τιποτα;Μια φουσκα;

"Λοιπον ξαπλωνετε στο κρεβατι,αφου κανετε ενα μπαφο.Αυτη σου πασπατευει τα παπαρια.Τελικα σου παιρνει πιπα.Μετα καθεται απο πανω σου και τελειωνει.Υστερα την γυρνας στο πλαι και τελειωνεις μεσα της.Κατανοητο;Λεει ο σκηνοθετης εξεζητημενου πορνο.

Βγαζετε τα ρουχα σας αλλα την τραβας προς την πορτα αντι για το κρεβατι."Που σκατα νομιζετε οτι πατε-κατ,κατ"

Τρεχετε με την Ποπη στο λιβαδι με τις παπαρουνες γυμνοι ελευθεροι ωραιοι.Απο πισω το συνεργειο προσπαθει να σωσει οτι σωζεται.
"Ωραια φαση γαμισι στη φυση σαν τα σκυλια ."Λεει ενθουσιασμενος ο σκηνοθετης

Τοτε βλεπετε οτι το λιβαδι τελειωνει απο κατω γκρεμος και η θαλασσα.Της σφιγγεις το χερι.Την ρωτας χωρις να βγαζεις λεξη κι εκεινη παλι με την ματια σ'απανταει.Αφηνετε τα κορμια σας να πεσουν μπροστα στο κενο.
"θαυμασιο-γαμησι στον αερα-μπραβο"Λεει ο σκηνοθετης που σκιζει το σεναριο απο την χαρα του.

Ανοιγεις τα ματια.Εισαι δεμενος σε ενα κρεβατι μουσκεμα στον ιδρωτα με σχοινια.Προσπαθεις να θυμηθεις αλλα ματαιο.Τοτε εμφανιζεται μια γυναικα μπροστα σου.Μα αυτη ειναι η Ποπη σκεφτεσαι.Η Ποπη 20 χρονια μεγαλυτερη απο οσο πραγματικα ειναι.Η Ποπη γρια.Σε πλησιαζει κρατωντας ενα χαπι κι ενα ποτηρι νερο.Πινεις το χαπι με το νερο.Σου παιρνει πιπα και καθεται πανω σου ξανα και ξανα και ξανα μεχρι να τλειωσει ενα αγωνας ποδοσφαιρου με την παραταση και τα πεναλτι,μεχρι να λιποθυμησεις.

-Δεν σε πιστευω!Εκανε η Ποπη.
-Τι πραγμα μωρο μου;
-Ξερεις ποση ωρα εισαι στην τουαλετα;.
-Σκεφτομουν.
-Και δεν μπορεις να σκεφτεσαι και να χεζεις μαζι;
-Ερχομαι.
-Τωρα μου φυγε η διαθεση.
-Ευτυχως Θεε μου,εκανες που θυμηθηκες την πρωτερη θεση σου ως σκλαβος του σεξ.
-Τι ειπες;
-Σ'αγαπω.
-Δεν το πολυδειχνεις.
-Θες να πλυνω τα πιατα;Να βαλω πλυντηριο;Να πεταξω τα σκουπιδια στον καδο στην γωνια;Να σου πεταξω τα ομορφα ματακια εξω;
Απο το γελακι της που προσπαθησε να πνιξει καταλαβα οτι για το προσεχες διαστημα τα πραγματα θα πηγαιναν καλα εστω υποφερτα κι η οποια διεστραμενη φαντασια σου θα θυσιαζοταν στον βωμο της αγνης αγαπης.

ςολετ


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή μικρες ιστοριες 2 Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

το 99% που γραφουν στο στιχοι ειναι ηλιθιοι-αταλαντοι,δεν νιωθω οτι ανηκω στο 1%

Τσακίρη Χαρά 15-10-2023 @ 12:28	Εκπληκτική γραφή! Θα το λέω κάθε φορά! Οι εικόνες και το σενάριο τόσο δυνατό, η μια σκηνή διαδέχεται τόσο γρήγορα κι αναπάντεχα την άλλη που είναι αδύνατον να σταματήσεις την ανάγνωση..... Το τέλος... παρανοϊκά απρόσμενο!!!
Ουτοπία 15-10-2023 @ 13:14	Κάθε μικρή σου ιστορία και μια έκπληξη. Η φαντασία σου σίγουρα καλπάζει σε λιβάδια με ή χωρίς Πόπη. ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο