| |
Το σφάλμα μου ήταν ότι δεν έμαθα ποτέ σε ποιο σημείο έπρεπε να σταματήσω κάθε φορά που έφτανα ως την γεμάτη φυλλόδεντρα αυλή σου κι ύστερα στην κάμαρή σου…
Πού ήταν η αφορμή για μεγάλους καημούς, αφού οι σχέσεις μας δεν ήταν δυνατόν να προχωρήσουν πέρα από την εξυπηρέτηση της κοινής μας επιδιώξεως…
Τώρα που οι αναμνήσεις κι οι προσδοκίες παγώνουν μέσα στο χτυποκάρδι μου, είμαι περίεργος να μάθω: Πόσο πίστευες αυτά που έλεγες για να αισθάνεσαι ασφαλέστερη;…
Όταν βασιλεύει ο ήλιος μέσα στο γλυκό φθινόπωρο και κοιτάζω σιωπηλά τον δρόμο προσμένοντας να έρθεις, είμαι καθ΄ όλα έτοιμος να αντιμετωπίσω ένα βλέμμα αμέριμνο…
Γιατί σκέφτομαι ότι πάει καιρός από την ημέρα που ανακάλυψα (έκπληκτος) ότι έχω αποξενωθεί από κάθε ενδεχόμενο δικαίωμά μου πάνω σου…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
