| ***Ακατάλληλο εκ των εκφράσεων, ευπρεπές εκ της αλληγορικής αλληλουχίας …
ΓΥΜΝΟΣ (Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2023)
Αναστενάζω και πονώ, στση τάβλας πάνω το τραγούδι, το θλιμμένο,
έτσι κι αλλιώς, άλλες χαρές δεν περιμένω,
έκανα φίλο κι αδερφό μου τον γ-καημό …
Έκανα φίλο τον γ-καημό, μα κι αδερφό μου στοργικό και μπιστεμένο,
τσ’ αυγές ξηλώνω ελπίδες κι όνειρα που υφαίνω
αποβραδίς, το σώμα αφήνοντας γυμνό …
Κορμί γυμνό, στον μ-ποταμό της μοναξιάς και της ανάγκης που διαβαίνω,
τ’ όνειρο σ’ άρτια στύση βρίσκεται, μα φρένο
του βάζει η ανέραστη πληγή, που πολεμώ …
Με την πληγή που πολεμώ, της εφηβείας, ν’ αυνανίζομαι μαθαίνω
τον εαυτό μου ν’ αγαπώ και να υπομένω
για το γοργό π’ αργεί, ωφέλιμο ή τερπνό …
Για το γοργό π’ αργεί κι εγώ πάντα μ’ Ιώβεια αντοχή το περιμένω
γυμνός στην κάμαρα του νου για χρόνια μένω
τυφλός κι ανέραστος, με τ’ όνειρο μιλώ …
Με τ’ όνειρο μιλώ κι αυτό νογά τον μ-πόθο μου, τ’ αγγίζω και σωπαίνω,
εκσπερματίζοντας, βογκάω, βαριανασαίνω,
γλυκά κι αχόρταγα, με πάθος φλογερό …
Με φλογερό, βαθύ παλμό, στ’ ονείρου τ’ άδυτα, στενά σοκάκια μπαίνω,
σαν τον πρωτάρη, κόλπα του έρωτα μαθαίνω
κάθε φορά, φτάνω σ’ αόρατο οργασμό …
Φτάνω σ’ αόρατο οργασμό κι ότι υλικό μαζέψω, τρέχω το πηγαίνω,
στου νου τις τράπεζες σπερμάτων κι όλο φέρνω
δουλειά για κάθε κρίνο, κάθε πελαργό …
Για κρίνο και για πελαργό, δουλειές ανοίγοντας, τ’ ανείπωτα κραδαίνω,
καρφί και πέταλο χτυπώντας, πάντα φέρνω
μήνυμα απτό, για κάθε φίλο, κάθε εχθρό …
Για κάθε φίλο, κάθε εχθρό, για κάθε δούλο, κάθε αφέντη, ντόπιο ή ξένο,
κρατώ μικρό καλάθι κι έτσι πάντα παίρνω
πολλά απ’ αυτόν και πιότερα δεν του ζητώ …
Πιότερα εγώ δεν του ζητώ απ’ όσα δίνει, στα χωράφια ν-του δεν μπαίνω,
λίγα γροικώ, αλλά πολλά καταλαβαίνω,
με «κάτι» ή «τίποτα», τον άλλο’ ευγνωμονώ …
Με «κάτι» ή «τίποτα» μπορώ να δίνω απλόχερα, έστω κι αν δεν περιμένω
ν’ αλλάξει κάτι, κόντρα στ’ άγραφο γραμμένο,
γυμνός παλεύω και δεν ντρέπομαι γι’ αυτό …
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|