| |
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ
Απο φωτιες περασαμε
παλεψαμε ξεχασαμε
αφησαμε τα δυσκολα
στην ακρη
Χρυσα τη γυμνια ντυσαμε
καινουργια σπιτια χτισαμε
στερεψαμε της ξενιτιας
το δακρυ
Και ξαφνικα, απο ψηλα
βρεθηκαμε στο χωμα
με δυό τσιγαρα δανικα
και τη ψυχη μας λειωμα
Και ξαφνικα,ετσι γλυκα
μας εκαναν στην ακρη
διχως ψυχη διχως φτερα
και μ΄ενα μαυρο δακρυ
Απο φωτιες περασαμε
τη φτωχια τη δαμασαμε
ξεχασαμε τα δυσκολα
τα χρονια
Στην αλλη ακρη φθασαμε
χορεψαμε γελασαμε
και λειωσανε οι πικρες σαν
τα χιονια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
