| Τα γράμματα που σού 'στελνα στα ξένα
Τα έριχνες σαν λάδι στη φωτιά
Μαζί τους όμως έκαιγες κι εμένα...
Και σκόρπιζες τη στάχτη στο ντουνιά...
Μα κάθε που θα έπιανε αγέρας
Επέστρεφε η στάχτη η παλιά
Και θόλωνε τη λάμψη της ημέρας
Και σού 'βαφε με γκρίζο τα μαλλιά...
Και σού 'πα : "Με τη στάχτη να μην παίξεις !"
Στο γράμμα που δεν άνοιξες ποτέ
"Γιατί δεν θα αντέξεις να μαζέψεις
Εμένα.. που με έκαψες.. ΚΟΥΤΕ !"...
3-3-2015
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|