| |
ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΖΗΣΗ
Άτυχος πολύ ο Ζήσης.
( Νέος, σκότωσε μια ψείρα.)
Άντε τώρα να χτυπήσεις
του Παράδεισου τη Θύρα.
Τούτο σκέφτετ', επιμόνως,
κάθε βράδυ στο κρεβάτι,
όπου την περνάει μόνος.
Δεν μπορεί να κλείσει μάτι!
Σαν τα μάτια μου θα κλείσω,
τί θα γίνω, μάνα μ',... άχου!
Ποιόνε τάχα να ρωτήσω,
πώς κοιμάτ' ο Νετανιάχου;
----------------
Αχ κατακαημένε Ζήση.
θλίβεσαι, που κτήνος...κτείνει;
Πάντοτε σ' αυτή τη ζήση
έτσι ήταν. Τί να γίνει...
Στην ανθρώπινη βλακεία
δεν υπάρχουν όρια,
και θα δούμε, μια πρωία,
νέα κρεματόρια.
Κουφός, τελείως, ο Αλλάχ,
σε ποιον να πεις κουβέντα;
Μας κυβερνούν Αγιατολάχ
και τα ραμολιμέντα .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
