|
Πόσες συγνώμες να ζητήσω,
το ότι σε πίκρανα γνωρίζω•
Δε ξέρω πως να επανορθώσω,
τα λόγια στέρεψαν θαρρώ.
Όμως μετάνιωσα να ξέρεις,
και σου ζητώ να το πιστέψεις •
Θέλει μαγκιά και κάτι άλλο,
η αυτοκριτική θαρρώ.
Πόσες συγνώμες κι υποσχέσεις,
γίνανε πάλι άδειες λέξεις •
Σκόρπια αισθήματα τριγύρω,
μ' ανύπαρκτο το σ' αγαπώ.
Μία ζωή με διαψεύσεις,
άκαρπες μείναν οι προθέσεις •
Έρωτας που έγινε συνήθεια,
κυλάει στο χρόνο σα νερό.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|