| Δεν ήτανε τυχαίος ο καημός μου
εσύ 'σουνα αιτία κι αφορμή
που βρέχει μαύρο δάκρυ ο ουρανός μου
και στη καρδιά μου άνοιξε πληγή.
Δεν μ' άφησες να βγω απ' το σκοτάδι
δεν βρήκα στην αγάπη σου το φως
δεν ένιωσα ποτέ ένα σου χάδι
και πάω στη ζωή μου μοναχός.
Ποτέ, ποτέ δεν γίνονται τυχαία,
τα λάθη τα μεγάλα τα μοιραία.
Ο ένας είναι πάντοτε ο Χριστός
με τα πολλά κι ατέλειωτα μαρτύρια
κι ο άλλος ο Ιούδας δυστυχώς
που νοιάζεται για τα τριάντα αργύρια.
Εγώ λοιπόν, θα βρίσκω σαν Χριστός
μπροστά μου έναν Ιούδα συνεχώς,
αγάπη προδομένη δυστυχώς...!
Δεν έγινες τυχαία τ' όνειρό μου
δεν ήρθες ξαφνικά απ' το πουθενά
μα ήσουν πεπρωμένο και γραφτό μου
παιδάκι απ' όταν ήμουν μια σταλιά.
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|