| |
| | «η μάν'εμουν ένγκε-μας γαλατίτσα» |  | | |
Σε ένα χωριό του Πόντου μιά φτωχή χήρα για να ζήσει δούλευε ώς παραδουλεύτρα σε ένα πλούσιο σπίτι. Της άπορης χήρας τα παιδιά ήταν στρουμπουλά και έλαμπαν απο υγεία, ενώ της πλούσιας οικοδέσποινας τα παιδιά ήταν ισχνά και καχεκτικά. Βλέποντας αυτό η πλούσια οικοδέσποινα δέν έδινε στην παραδουλεύτρα ούτε χρήματα ούτε φαγητό για τα παιδιά, μόνο της επέτρεπε να κάθεται στο τραπέζι και να τρώει, και έτσι η άπορη χήρα δούλευε μόνο για το φαγητότης. Αυτή η παραδουλεύτρα ζύμωνε το ψωμί για το πλούσιο σπίτι, και αφού ζύμωνε, έπειτα δέν έπλενε τα χέριατης, αλλα με τα χέρια έτσι όπως ήταν με αλεύρια και ζυμάρια κολλημένα επάνω, πήγαινε στο σπίτιτης και ξέπλενε τα χέριατης σε μιά λεκανίτσα με νερό, το οποίο νερό γινόταν θολό άσπρο απο τα υπολείμματα του ζυμαριού και αλευριού, «τσουλτσουπούς» καθώς λένε οι Πόντιοι το θολωμένο νερό, και αυτό το θολωμένο νερό τα παιδιά το ονόμαζαν «γαλατίτσα» (γαλατάκι). Όταν η μάνατους ερχόταν στο σπίτι, τα παιδιά χαρούμενα έλεγαν «η μάν’εμουν ένγκε-μας γαλατίτσα» («η μάνα-ημων ένεγκε-ημας γαλατίτσα»), δηλαδή «η μάναμας μας έφερε γαλατάκι». Αυτό το τάχα γαλατάκι έπιναν τα παιδιά της φτωχής και ήταν πάντα στρουμπουλά και έλαμπαν απο υγεία.
Η πλούσια οικοδέσποινα έσκαζε απο τη ζήλειατης, λέγοντας «δέν μπορώ να το καταλάβω! αυτηνής τα παιδιά, που δέν έχουν να φάνε, είναι στρουμπουλά και υγιέστατα, ενώ τα δικάμου τα παιδιά που τα ταΐζω τα πιό δυναμωτικά φαγητά, είναι πάντα ζαΐφικα (καχεκτικά)!». Κάποτε κάποιοι γείτονες της είπαν: «η παραδουλεύτρασου όταν έρχεται στο σπίτιτης ξεπλένει τα χέριατης απο τα ζυμάρια στο νερό, και εκείνο το θολωμένο νερό πίνουν τα παιδιάτης, φαίνεται οτι απο αυτό τα παιδιάτης είναι τόσο υγιή». Σάν το άκουσε αυτό η πλούσια οικοδέσποινα, όταν την άλλη μέρα η παραδουλεύτρα ζύμωσε το ψωμί και έπειτα έκανε να φύγει, την υποχρέωσε να πλύνει τα χέριατης εκεί, στο πλούσιο σπίτι, λέγονταςτης: «άλλη φορά δέν θα φεύγεις απο εδώ με άπλυτα χέρια. Θα πλένεις καλά τα χέριασου, και ύστερα θα φεύγεις για το σπίτισου». Κι έτσι, η φτωχή χήρα εκείνη τη μέρα πήγε στο σπίτιτης με πλυμένα τα χέρια, μή έχοντας στα χέριατης υπολείμματα απο ζυμάρι ή αλεύρι να ξεπλύνει στο νερό για να δώσει στα παιδιάτης.
- Τη συνέχεια της ιστορίας δέν την γνωρίζω. Μέχρι εδώ βρήκα και διάβασα σε ένα περιοδικό που εξέδιδε το ΓΕΣ και κυκλοφορούσε στις στρατιωτικές μονάδες όταν ήμουν φαντάρος. Σε κάθε τεύχος είχε και κάποια ποντιακή ιστορία γραμμένη στην ποντιακή διάλεκτο, αλλα η ιστορία δέν ολοκληρωνόταν σε ένα τεύχος, συνεχιζόταν στο επόμενο, και δέν είχα την ευκαιρία να βρώ και να διαβάσω το επόμενο τεύχος. Οπότε λυπάμαι ειλικρινά αλλα δέν βρήκα να διαβάσω τη συνέχεια της διήγησης, έψαξα και στο ίντερνερ, αλλα ούτε και εκεί βρήκα αυτήν την ιστορία. Σχεδόν καθόλου ποντιακές ιστορίες δέν κυκλοφορούν στο ίντερνετ, κρίμα γιατί οι Πόντιοι είχα πάρα πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες παραδοσιακές διηγήσεις και διδακτικά παραμύθια.
- άν μπορεί λοιπόν κάποιος / κάποια να συμπληρώσει το υπόλοιπο μέρος αυτής της ιστορίας είτε απο γνώση είτε απο φαντασία, παρακαλώ να γράψει και να μου κοινοποιήσει αυτό το μέρος που λείπει της διήγησης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
