| |
Λήθη του πήρε της ζωής του το κλειδί
και του το πέταξε μες τα σκουπίδια
βογγαει η ιστορια απο αδρανεια νοσεί
κι αυτός κινείται μέσα στα αποκαίδια
Τ ανθρώπου το τραγούδι σώπασε από χρόνια
φθορά κι ατίμωση του νου στην χθόνα
ενθύμια δεν φέρνει κανείς τα οράματά του
ούτε τρεχούμενο νερό να πιει η γενιά του
Μες τις σκιές το χρώμα χάθηκε
τα αρώματα δεν φέρνουν τις εικόνες
στον μετρονόμο η μουσική πειράχτηκε
βαριέται ο ήχος ερωτίλους λαιστρυγόνες
Λήθη του ορίζει του μυαλού του την οργή
σκοτώνει ρίμες τις στιγμές του στα σκοτάδια
αν ειναι έτσι οι ποιητές κι οι μουσουργοί
σκέψου πως είναι οι πειρατές στα αμπάρια
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
