| |
Παλιά μου αγάπη σε είδα χθες,
τον δρόμο να περνάς..
Του φθινοπώρου ένα πρωί,
Χλωμό, συννεφιασμένο..
Κι είχες στα μάτια σου βροχή,
βροχή και καταχνιά..
Και του χειμώνα η παγωνιά
στο πρόσωπό σου το γλυκό,
στο βλέμμα το θλιμμένο..
*
Μαρμάρωσαν τα μάτια μου
να σε κοιτώ στο δρόμο..
Να σε κοιτάζω ως να χαθείς,
στη γκρίζα συννεφιά..
Κι άμα τα χρόνια πέρασαν,
δεν γλύκαναν τον πόνο
του χωρισμού, μεσ' την ψυχή..
Στο αντίκρισμά σου γρήγορα
φτερούγησε η καρδιά..
*
Κάποτε με νανούριζε
γλυκά η ανασεμιά σου!
Και στα μεγάλα μάτια σου
χανόμουνα βαθιά..
Τότε η ζωή μου ήσουνα..
Μα τώρα.. - Για φαντάσου! -
Σαν ξένη δίπλα μου περνάς,
δίχως μια λέξη να μου πεις..
Δίχως καμία ματιά..
*
Ο νους μου γύρισε ξανα
σε αλλοτινές στιγμές..
Για μια στιγμή! Σε μιαν αυγή!
Σε μια γλυκιά αγκαλιά!
Πως χάθηκε η αγάπη μας;
Πως ζω χωρίς εσένα;
Πως χάθηκαν τα όνειρα
και τα γλυκά φιλιά..
*
Να σου φωνάξω θέλησα!
να σου φωνάξω -Στάσου!-
Μα πάγωσε στο στήθος μου
η ανάσα κι η καρδιά..
Και όσο και να προσπάθησα
Να κλέψω τη ματιά σου,
δεν άνοιξαν τα χείλη μου..
Μα το όνομά σου άκουσα,
καθώς ο αέρας φύσαγε,
να λέει ψιθυριστά..
***
Μαρμάρωσαν τα μάτια μου
να σε κοιτώ στο δρόμο..
Να σε κοιτάζω ως να χαθείς,
στη γκρίζα συννεφιά..
Τι κι αν τα χρόνια πέρασαν;
Το σώμα αλλάζει μόνο..
Ίδια όμως πάντα μένουνε
τα μάτια και η καρδιά..
*****
Πύργιος Βαρδαρινός.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
