| |
Παίρνω κραγιόνια κι` αρχινώ
τη ζωή να ζωγραφίσω
μια ιχνογραφία με ουρανό
πίσω μου για ν` αφήσω.
Θα βάλω χρώματα πολλά
για του πλάτανου τα κλώνια
κάθε γραφή μου θα μιλά
για τα παλιά μου τα σεντόνια.
Θα τραβήξω δυο γραμμές
μια χαρακιά για τέλος
στου έρωτα τις διαδρομές
θα βάζω από ένα βέλος.
Έχω καρφιά, θα τ` αφήσω
με μαβί μελάνι στη σελίδα
κι` από την αρχή θ` αρχίσω
να υμνώ και τη πατρίδα.
Μια δοξαριά, δυο δοξαριές
του Μπετόβεν την ενάτη
δυο ανεμώνες πινελιές
για τη ζωή τη σκάρτη.
Όνειρα, αναμνήσεις, ελπίδες
τ` ασήμια του μαλλιά,
θα γεμίσω τις σελίδες
για το Γιάννη μου, φιλιά.
Παίρνω μολύβια κι` αρχινώ
τη σπηλιά!! θα ζωγραφίσω
μην κλείσει εκείνο το κενό
που με γυρίζει πίσω.
Γράφω, γράφω λυτρωμός
κόκκινο φιλί στο στόμα
ένα δάκρυ μου ο σωσμός
γράφω μια ρίμα ακόμα.
Γεμίζω τα χαρτιά ζωή
μπορεί και δίχως σημασία,
δεν θα ζητήσω ένα πρωί
θέση και στην αθανασία.
Έτσι μου` ρχεται και γράφω
να τους ξορκίσω τους καιρούς
και τις λέξεις υπογράφω
μουτζουρώνοντας καημούς.
Παίρνω μελάνια κι` αρχινώ
κι` ίσως κάποτε τελειώσω
γράφω, μιλάω να ξεχνώ,
έχω κλωστές να ενώσω.
21-11-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
