Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Χαμένος Αργοναύτης
 εγώ και οι Τρύπες.. μέραα..
 
Θα πιω το χώμα της σκιάς και της στεριάς
Το αγιασμένο απ’τ’ ανάρια βήματά σου
Βαρυποινίτης τραγουδιού που ξετυλάς
Και ερημίτης στα εβένινα μαλλιά σου

Είσαι μιας κέρινης ημέρας η φωτιά
Άγραφος νόμος σ’ ένα στήθος χαραγμένος
Πνιγμένα άστρα θα ξεβράσει η νυχτιά
Θα πιω το χρώμα τους , φονιάς και ξεχασμένος

Είναι το δάκρυ του χαμένου Αργοναύτη
Στην άβυσσο του η καρδιά θα βαπτισθεί
Νέα φτερά θα ξεφυτρώσουν απ’ τη στάχτη
Θα σπαρταρίσει το φεγγάρι από ηδονή

Είναι το γέλιο του χαμένου Αργοναύτη
Στους ουρανούς του η ψυχή θ’ αναληφθεί
Χθόνιος ήλιος θα χορτάσει από δαύτη
Καθώς η Μήδεια κραδαίνει το σπαθί

Του μάντη τ’ άχραντο , λιβάνι αρσενικό
Του μανδραγόρα το απέθαντο βλαστάρι
Χορεύεις σ’ άγριο ρυθμό εκστατικό
Στου κρεβατιού που ‘χεις σκοτώσει , το κουφάρι

Είσαι μιας πέτρινης ημέρας η ρωγμή
Ο μετανάστης ο Θεός ενός χειμώνα
Πνιγμένες λέξεις θα ξεβράσει η κραυγή
Θα πιω το φίλτρο σου να σπάσω τον κανόνα

Είναι το τέλος του χαμένου Αργοναύτη
Στα σύνορά μου θα ανθίσει η φυγή
Νέα φτερά θα ξεφυτρώσουν απ’ τη στάχτη
Και ένα όνειρο δειλά μ’ ακολουθεί

Είναι το τέλος του χαμένου Αργοναύτη
Στα σύνορά σου θα ματώσει η ψυχή
Χθόνιος ήλιος θα χορτάσει από δαύτη
Και μια πατρίδα , ξενιτιά θα ονομαστεί ...


{Α}



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Η Θάλασσα γύρω μου
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη
 
guesswho
29-09-2006 @ 03:44
Να πω ότι το λάτρεψα; Ναι λοιπόν, το λάτρεψα! Καλημέρα!
Alitis
29-09-2006 @ 03:46
"Είσαι μιας κέρινης ημέρας η φωτιά
Άγραφος νόμος σ’ ένα στήθος χαραγμένος
Πνιγμένα άστρα θα ξεβράσει η νυχτιά
Θα πιω το χρώμα τους , φονιάς και ξεχασμένος"....

ολόκληρο το ποίημα είναι υπέροχο φίλε αλλά αυτή η στροφή ....!!!! μπράβο σου! καλημέρα και καλό σ/κ !!

::cool.::
MAKHS KAURISMAKHS
29-09-2006 @ 03:47
γεια σου μάστορα!! ::rol.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
29-09-2006 @ 04:13
Καλό σου απόγευμα,
Μου άρεσε πολύ. ::yes.::
« Ακρόνειρο »
29-09-2006 @ 04:57
"Βαρυποινίτης τραγουδιού που ξετυλάς"

"Είσαι μιας πέτρινης ημέρας η ρωγμή"

"Θα πιω το φίλτρο σου να σπάσω τον κανόνα"

Μου άρεσαν πολύ..
MARGARITA
29-09-2006 @ 05:03
Πνιγμένες λέξεις θα ξεβράσει η κραυγή
Θα πιω το φίλτρο σου να σπάσω τον κανόνα

Μου αρέσεις μάτια μου όταν γράφεις για σπάσιμο κανόνα...ουφ με αυτούς τους κανόνες....φιλιά σου καλέ μου ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
29-09-2006 @ 05:09
Από ερημίτης μέχρι Αργοναύτης, παίζεις σ' όλα τα ταμπώ. ::up.::
Nocturna_
29-09-2006 @ 05:20
Μια ζωή με σένα το ίδιο πρόβλημα(?)...
Τι να ξεχωρίσω στις θάλασσές σου..
Βουτάω στις εικόνες σου...και Σπλάτς!!

Την καλημέρα μου..
Morgana
29-09-2006 @ 06:06
Γεμάτο εικόνες, ρυθμό, ένταση και ορμή... Πάρα πολύ ωραίο!!!
Δήμητρα
29-09-2006 @ 06:56
Θα ήταν τυχερές οι Τρύπες αν τους έδινες κάτι να μελοποιήσουν!ΤΥΧΕΡΕΣ λέω...

Θα πιω το χώμα της σκιάς και της στεριάς
Το αγιασμένο απ’τ’ ανάρια βήματά σου
Βαρυποινίτης τραγουδιού που ξετυλάς
Και ερημίτης στα εβένινα μαλλιά σου ....

Είσαι απίστευτος...
Δήμητρα
29-09-2006 @ 06:57
Α και ευχαριστώ για τα κομπλιμέντα... ::wink.::
μπρουχίτα
29-09-2006 @ 07:43
ασομπαστουνίδιο, ταξίδευε εσύ
και ταξίδευε κι εμάς...
ωραίος ::smile.::
Evanje
29-09-2006 @ 11:37
Εξαιρετικο ' Απιθανο ' £1 Μπραβο σου!!!! ::smile.::
elli
29-09-2006 @ 12:18
Πανέμορφο !!!! ::yes.::
montekristo
29-09-2006 @ 12:37
μαστρο Άσε καταπληκτικο ::smile.::

Είσαι μιας πέτρινης ημέρας η ρωγμή
Ο μετανάστης ο Θεός ενός χειμώνα

για τον μανδραγόρα τώρα δυο πληροφορίες ::smile.::

-Πίστευαν ότι φύτρωνε κάτω από τα δέντρα που γίνονταν απαγχονισμοί, από το σπέρμα των κρεμασμένων
-Για να ξεριζώσουν το μανδραγόρα έπρεπε να το κάνουν μόνο μεσάνυχτα και μετά από απαραίτητες προσευχές και τελετουργίες. Κάποιος ζωγράφιζε τρεις κύκλους γύρω από το φυτό με ένα μυτερό κλαδί ιτιάς και μετά έδεναν ένα μαύρο σκύλο στο φυτό με ένα σπάγκο. Ανθρώπινα χέρια δεν έπρεπε να έρθουν σε επαφή με το φυτό. Πιστεύονταν πως όταν ο μανδραγόρας έβγαινε από το έδαφος έβγαζε μια στριγκλιά που σκότωνε ή τρέλαινε όποιον δεν είχε προφυλαγμένα τα αυτιά του εκείνη την ώρα. Όταν το φυτό είχε πια αποκοπεί από την γη μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για ευεργετικούς σκοπούς.
Λύχνος του Αλλαδίνου
29-09-2006 @ 14:22
Πάρα πολύ όμορφο...να είσαι καλά... άντε και να τα εκατοστήσεις - (τα ποιήματα άμεσα και τα χρόνια με τον καιρό).
agrampeli
30-09-2006 @ 07:09
Είναι το τέλος του χαμένου Αργοναύτη
Στα σύνορά μου θα ανθίσει η φυγή
Νέα φτερά θα ξεφυτρώσουν απ’ τη στάχτη
Και ένα όνειρο δειλά μ’ ακολουθεί

πολύ ωραίο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο