Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μολύβι από κάρβουνο
 Όμορφα που' ναι εκεί έξω...
 
Σκιαγραφώ το περίγραμμα του εαυτού μου..
Διαλέγω τις πιο απόκρυμνες άκρες μου
και τους χαρίζω τη λεία υφή ενός μολυβιού από κάρβουνο..
Μα δες τι υπέροχα που λιώνει πάνω στις κοφτερές φωτιές μου..!
Δεν έχω προσχέδιο για τούτη τη δημιουργία..
Ποτέ μου δεν είχα..
Ξεχύνομαι αυθόρμητα πάνω σε λευκές ψυχο-σελίδες..
Πόντο πόντο τις καλύπτω...
Κάθε πόντος και σταυροδρόμι..
Χωρίς ταμπέλες..δίχως κατευθύνσεις..
Η μύτη του μολυβιού μόνο διασχίζει τα μονοπάτια μου..
Χαράζει πορεία..
Ξεκίνησα από μια κόλλα χαρτί
κι έχω βγει τώρα στους δρόμους..
Σκοντάφτω σε πέτρες..ζαλίζομαι, πέφτω..
Τα γόνατα ματώνουν,
μα ίσως εκεί χάμω να μυρίσω και την άνοιξη..
Ποιος ξέρει..
Εν καιρώ..
Τρέξε μολυβάκι..Τρέξε..
Κι΄ εγώ υπόσχομαι να μη σου ζητήσω ποτέ, προορισμού κατά-ληξη..


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Αν δε βλέπεις που πας..θα πας εκεί που κοιτάς...
 
MAKHS KAURISMAKHS
29-09-2006 @ 03:47
Τρίξε μολυβάκι! (όταν το πιέζεις πολύ πάνω στο χαρτί απορροφημένος από το ταξίδι!)Καλημέρα ::rol.::
guesswho
29-09-2006 @ 03:47
Τρέξε μολυβάκι...τρέξε.
Κι εγώ υπόσχομαι να μη σου ζητήσω ποτέ προορισμού κατά-ληξη.

Στον τοίχο με έστησες πάλι!!!! ::up.::
« Ακρόνειρο »
29-09-2006 @ 03:48
"Κι΄ εγώ υπόσχομαι να μη σου ζητήσω ποτέ, προορισμού κατά-ληξη.."

Γιατί το ξέρω πως κι εσύ Ελένη σιχαίνεσαι τους χάρτες..
Έχεις την καλημέρα μου η οποία μοιάζει με σκιουράκι.
Βελανίδι η παρασκευή σου..

Υ.Γ Όσο αφορά τον τίτλο σου.
"με ταξιδεύει"
FRACTALS
29-09-2006 @ 03:52
Καλημέρα φίλη Nocturna, και εγώ εδώ μέσα στον χώρο σου ,να θαυμάσω και πάλι την εφευρετικότητα στις λέξης σου.. καλή μου , το μολύβι σου είναι βουνό ακλόνητο..
τα φιλιά μου , και να τα πούμε , ξέρεις….
horseman
29-09-2006 @ 03:56
μα ίσως εκεί χάμω να μυρίσω και την άνοιξη..
Ποιος ξέρει..
Εν καιρώ..

Απλά ξεχωρίζω,αγγίζω περισσότερο αυτές τις αράδες...
και ταξιδεύω στις διαδρομές από αυτό το τρυφερό μολυβάκι...
Προσ-εγγίζω τις διαδρομές του...

Ελένη μου την ποιό γλυκιά καλημέρα...
Ετσι απλά...
::love.::
ΤΟΞΟΤΗΣ
29-09-2006 @ 04:09
Καλό σου απόγευμα Έλεν,
Μου άρεσε πάρα πάρα πολύ ::love.:: ::wink.::
Ektoras_ath
29-09-2006 @ 04:10
::up.::
Spartinos
29-09-2006 @ 04:35
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.::
MARGARITA
29-09-2006 @ 05:06
Μην μαζέψεις καμία πέτρα να λιθοβολήσεις το φευγιό σου...τους δρόμους και τα σταυροδρόμια σου τρέξε κορίτσι μου....πολύ όμορφο ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
29-09-2006 @ 05:17
Είναι απ' τα ποιήματα που δεν χορταίνεις να τα διαβάζεις ξανά και ξανά.Μπράβο Ελενίτσα.
::yes.::
AceOfSpades
29-09-2006 @ 06:02
..τώρα εσύ πώς κατάφερες να συγκεντρώσεις τόσα συναισθήματα στην ακίδα ενός μολυβιού ?
μπράβο ρε συ noc.. θαυμάσιο...!
Δήμητρα
29-09-2006 @ 07:07
Ξεχύνομαι αυθόρμητα πάνω σε λευκές ψυχο-σελίδες..
Πόντο πόντο τις καλύπτω...
Κάθε πόντος και σταυροδρόμι..
Χωρίς ταμπέλες..δίχως κατευθύνσεις...

Πανέμορφο...
Καλησπέρα Ελένη.
μπρουχίτα
29-09-2006 @ 07:56
πώς τα γράφεις έτσι, βρε κοπέλα μου..;
κι αυτό το: "Τα γόνατα ματώνουν,
μα ίσως εκεί χάμω να μυρίσω και την άνοιξη"........
έτσι.. έτσι να γράφεις πάντα.....
Αγνή
29-09-2006 @ 10:13
Την υπόσχεσή σου χάρηκα πάνω από όλα!!!!
Οργανικό ποίημα, με δέρμα.....
Nocturna_
29-09-2006 @ 10:46
Να είστε καλά αστέρια ..
Εσείς..οι πένες σας ..τα μολύβια σας..
Σας ευχαριστώ όλους...

Καλησπέρα σας..
montekristo
29-09-2006 @ 11:42
πίσω απο την ζωγραφιά ο ζωγράφος και μένα πάντα μου άρεσε να βλέπω ή να μπορούσα να δώ το πρόσωπο του ζωγράφου εν ώρα δημιουργίας
χαίρομαι λοιπόν που το έδειξες το δικό σου
...κι αυτή η τρυφερή προτροπή "τρέξε μολυβάκι τρέξε" σε "φώτισε" πολύ ::smile.::
agrampeli
30-09-2006 @ 07:12
Ξεχύνομαι αυθόρμητα πάνω σε λευκές ψυχο-σελίδες..
Πόντο πόντο τις καλύπτω...
υπέροχο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο