| |
Ζηλεύω το φεγγάρι που φωτίζει τη θωριά σου,
τον άγριο βαρδάρη που ανεμίζει τα μαλλιά σου,
τη νιότη που κυλά και κελαρύζει στο κορμί σου,
το τριαντάφυλλο που λουλουδίζει στην αφή σου.
Ζηλεύω το νερό που τρέχει δροσερό
και γουλιά-γουλιά το πίνεις
κι ακόμα το φουρό, τη γάμπα στο χορό
που σε θέα κοινή αφήνεις.
Ζηλεύω και τον «αητό» που’ χει στο πλάι σου κουρνιάσει
και με χιλιάδες σ’ αγαπώ τους στεναγμούς σου θα μεριάσει
και σαν κρασί μεθυστικό μες σε μαλαματένιο τάσι
από τα χείλη του γλυκό φιλί θα’ ρθεί να σε κεράσει.
Φλογίζομαι στον πυρετό που πλέον μ’ έχεις ξεπεράσει
και σκόρπισες στο συρφετό που σε ζητώ μα σ’ έχω χάσει.
Ζηλεύω το δρομάκι που ακλουθάει τη σκιά σου,
τ΄ ασίγαστο μεράκι που μεθάει την καρδιά σου
το γελαστό παιδί που ξεχειλίζεις τη στοργή σου,
κάθε γκριμάτσα σου που ζωγραφίζεις στη μορφή σου.
Ζηλεύω το νερό που τρέχει δροσερό
και γουλιά-γουλιά το πίνεις
κι ακόμα το φουρό, τη γάμπα στο χορό
που σε θέα κοινή αφήνεις.
Ζηλεύω και τον «αητό» που’ χει στο πλάι σου κουρνιάσει
και με χιλιάδες σ’ αγαπώ τους στεναγμούς σου θα μεριάσει
και σαν κρασί μεθυστικό μες σε μαλαματένιο τάσι
από τα χείλη του γλυκό φιλί θα’ ρθεί να σε κεράσει.
Φλογίζομαι στον πυρετό που πλέον μ’ έχεις ξεπεράσει
και σκόρπισες στο συρφετό που σε ζητώ μα σ’ έχω χάσει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
