Πετανε ανάπηρο έξω απ' το σπίτι
και συ μου κρύβεσαι κοπρίτη
Και στα παιδιά σου κλείνεις τα μάτια
για να μη βλέπουν τα κομμάτια
που την κατάντησες τη χώρα
σε εξαγόρασανε με δώρα
Γλύφεις και σκύβεις το κεφάλι
μήπως σε σένα δώσουν χάρη
Γ@μώ τη φάρα σου τομάρι
θέλεις σημαία για μαξιλάρι
Κάνεις σταυρούς την προσευχή σου
μα δεν ξεπλένεται η ντροπή σου
Πέφτει ένας ένας ο διπλανός σου
σε νοιάζει ο κώλος μονο ο δικός σου
Ποιος Λεωνίδας που είσαι απάτη
γνήσιε απόγονε του εφιάλτη
και όσο μιλάω τόσο τρομάζω
γιατί βρε άχρηστε σε σένα μοιάζω
Μόλις το κάλυμμα μπροστά μου πέφτει
βλέπω εσένα μες τον καθρέπτη
Με εμβατήρια και με λουλούδια
και με τα ένδοξα τραγούδια
κλείσε το στόμα σου και μη μιλάς
Είσαι και είμαι η Ελλάς
Δεν μπορώ να σου πω ότι έχεις άδικο Χρήστο!
όμως... δεν είναι μόνο η Ελλάδα αυτή!
είναι όλος ο κόσμος !
και μάλιστα ,σε κάποια μέρη, πολύ χειρότερος... ::hug.::
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
