| |
Εκείνη τη συννεφιασμένη μέρα του Δεκέμβρη, οδεύαμε οι δυο μας μέσα στα έρημα δρομάκια ενός πάρκου κι ήμασταν σαστισμένοι (σαν δυο άνθρωποι που περπατούν πρώτη φορά μαζί), ενώ συγχρόνως ένας βουβός πόνος έσφιγγε την ψυχή μας !
Κάποια στιγμή, γύρισα και σε κοίταξα περνώντας το χέρι μου στη μέση σου.
Ήσουν διαβολικά αγγελική: Ψηλή, μελαχρινή και κομψή. Τα όμορφα μαύρα μαλλιά σου ήταν ριγμένα με χάρη στους ώμους σου κι είχες ένα απρόσωπο πάθος. Κρίμα που παρά τους όρκους αιώνιας αγάπης, οι προσδοκίες μας είχαν προδοθεί οικτρά !
Ύστερα από λίγο, καθώς ο καθένας μας ετοιμαζόταν να τραβήξει τον δρόμο του, σκέφτηκα (με την καρδιά περίλυπη) το χαμένο όνειρό μου:
Να πηγαίναμε μαζί σ' έναν τόπο που δεν είχαμε ονειρευτεί !
Τώρα που έχει περάσει πολύς καιρός από τότε, όποτε σε συλλογίζομαι (σε ώρες ελκυστικά ανεπιθύμητες), δεν ξέρω ποια επιθυμία υπερτερεί μέσα μου: Να σε ξεχάσω εντελώς ή να μην είχες υπάρξει καθόλου στη ζωή μου;
Σε κάθε περίπτωση, ο ορίζοντας μπροστά μου είναι χαμένος σε μελλοντικές αναμνήσεις...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
