| |
Καληνύχτα λοιπόν
Είναι Τρίτη πρωί
προσπερνά η ζωή
την κοιτάμε
και σου φτιάχνω καφέ
με σιωπές για εφέ
δεν μιλάμε.
Το κομπιούτερ κρατάς
σε φιλώ, με φιλάς
πάλι τρέχεις
παίρνω τσάντα, κλειδιά
το παιδί αγκαλιά
να προσέχεις
Κι όλο τρέχεις κι όλο τρέχω
και αντέχεις και αντέχω
τη ζωή μας να μετράμε μ’ αριθμούς
κι όλο φεύγουν οι Δευτέρες
και οι νύχτες και οι μέρες
στης Αθήνας και στου τρένου τους σταθμούς
Και χανόμαστε στους δρόμους
στους μεγάλους μονοδρόμους
και τα φώτα τρεμοσβήνουν της ζωής
και σε βρίσκω στην οθόνη
και σου λέω είμαι μόνη
έλα απόψε αν μπορέσεις πιο νωρίς
Είναι Πέμπτη πρωί
κι όπως φεύγει η ζωή
την κοιτάμε.
Θα σου στείλω SMS
θα μου πεις πως με θες
δεν μιλάμε.
Νικοδήμου εννιά
θα βρεθούμε ξανά
στο κρεβάτι.
Καληνύχτα λοιπόν
μ’ αγαπάς, σ’ αγαπώ
κι είναι κάτι
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
