| |
«ΣΟΦΙΑ»
Αυτός που την εγνώρισε – εδώ ήτανε σοφός!
Αμέσως το κατάλαβε με ποια είχε να κάνει.
Προτίμησε το χωρισμό, κι εκείνη ας τη χάνει
– δεν άντεχε το «δυνατό» ετούτο λαμπρό της φως.
Πώς ν’ άντεχε ο άμοιρος μπροστά σε τέτοια γνώση;
Θα χτίκιαζε ν’ ακολουθεί κι αυτή να μην προφταίνει,
που θα του έβγαινε μπροστά κι εκείνος να πεθαίνει
απ’ το κατόπι του σ’ αυτή –κοντά– να τη σιμώσει.
Κι αυτή –«Σοφία»– θέλγεται μ’ ανόργωτο χωράφι;
Αντέχει και μπορεί εκεί που δε φυτρώνει πράμα,
που θα ’ναι στη συμμετοχή κι αυτή μ’ αυτόν αντάμα,
να μη χορταίνει λογική; – καλύτερα στο ράφι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
