| |
Άκου ψυχή μου τα πουλιά
γλυκά πως κελαηδούνε
και έλα δώσε τα φιλιά
σ` αυτούς που αγαπούνε.
Άκου πως στήσανε χορό
στης μυγδαλιάς λουλούδια
και πες όλα τα μπορώ
όλα της γης πρελούδια.
Τα` χω εδώ ψηλά στο θεό
ψηλά, ψηλά στα κάστρα
μην πεις ψυχή μου δεν μπορώ
να ζωγραφίσω τ` άστρα.
Φόρα φουστάνι θαλασσί
και βγες μ` αυτό σεργιάνι
να λυτρωθείς μες στην αυγή
να πλέξεις και στεφάνι.
Στης αμυγδαλιάς τον ανθό
που `ναι νυφούλα, στάσου
μην τον φοβάσαι το καιρό
κι` όλα θαν δικά σου.
Πουλιά και μέλισσες, βιολιά
κι` άκου θα ξημερώσει
άκου ψυχή μου τα πουλιά
και έχε λαχτάρα τόση.
Μια ποιμενική δικιά σου
σήκω και πιάσε το χορό
άκου πως χτυπά η καρδιά σου,
η πλάση γέμισε νερό.
Άκου ψυχή μου τα πουλιά
κι ο ήλιος θα ροδίσει
να `χεις μεγάλη αγκαλιά
κι` η ρόδα θα γυρίσει.
Στης αμυγδαλιάς το κήπο
στης πλάσης το μπαλκόνι
και λέγε, κάπου ανήκω
πιάσε αργαλειού στημόνι.
Κι` ύφανε την αγάπη
με χρυσοκόκκινη κλωστή
και πες πως η ενάτη
ειν όλη σου η ζωή.
7-12-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
