| |
Σαν τον Οδυσσέα
Το ταξείδι της ζωής
για όλους μιά μέρα σταματά
αρχίζει κάποια αυγή
και φτάνει μέχρι τα γηρατειά.
Για όλους μιά μέρα σταματά.
Δεν ξέρεις που θα φτάσει
ούτε πόσο θα πάει μακριά
κάποια στιγμή θα σπάσει
είναι άγνωστο ποία βραδυά...
Είναι άγνωστο ποία βραδυά.
Γυρίζω σαν τον Οδυσσέα
πότε εδώ και πότε εκεί
η ζωή είναι ωραία
είναι όμως πολύ μικρή.
Οι άνεμοι μάς πάνε
ποτέ όμως δεν το ξέρουμε
την ζωή μας την χαλάνε
αλλά εμείς υποφέρουμε...
Αλλά εμείς υποφέρουμε.
Μάς αρέσουν οι λωτοί
μά βρίσκουμε και τις σειρήνες
προχωρούν οι δυνατοί
αντέχουν στης ζωής τις δίνες.
Αντέχουν στης ζωής τις δίνες.
Γυρίζω σαν τον Οδυσσέα
πότε εδώ και πότε εκεί
η ζωή είναι ωραία
είναι όμως πολύ μικρή.
Η μέρα τελειώνει
την Ιθάκη όταν θα βρούμε
μα είμαστε πιά μόνοι
και με μνηστήρες πολεμούμε...
Και με μνηστήρες πολεμούμε.
Και έρχεται μιά μέρα
από όλες διαφορετική
έρχεται σαν αέρας
για να μάς πάρει απ΄την ζωή...
Για να μάς πάρει απ΄την ζωή.
Γυρίζω σαν τον Οδυσσέα
πότε εδώ και πότε εκεί
η ζωή είναι ωραία
είναι όμως πολύ μικρή.
Η-ζω-ή-εί-ναι-ω-ραί-α
εί-ναι-ό-μως-πο-λύ-μι-κρή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
