| |
Γύρω απ’ το σπίτι σου κρυφτό παίζουν τα βήματα
και βάζουν στοίχημα πως είσαι ζωντανός
Τις μοναξιές φέρνουν κοντά χιλιάδες σύρματα
τόσα που σμίγουν φυλακή και ουρανός
Οι αποφάσεις είναι δρόμοι μεθυσμένοι
και οι ψυχές μας τσακωμένοι εραστές
Στο ίδιο έργο, γελαστοί και γελασμένοι
πάντα ανάμεσα στο αύριο και στο χθες
Πάνω απ’ την πόλη η βροχή σβήνει τα χρώματα
Τα σπίτια μοιάζουν με στρατόπεδα κλειστά
Αυτοί που βιάστηκαν να πέσουνε στα γόνατα
θα οδηγήσουν τους πολλούς στα σκοτεινά
Βάλε τραπέζι με ψωμί, νερό κι αλάτι
Με μια συγγνώμη δεν ξυπνάει ο Θεός
Κρύψε τους φόβους σου στο πρώτο το συρτάρι
να’ σαι στα μάτια των παιδιών σου δυνατός
Κάπου μακριά, εκεί που ακόμα ξημερώνει
κάποιες σειρήνες τραγουδάνε το πρωί
Μα σαν σαλπάρουμε η θάλασσα θυμώνει
και πάντα μένουμε στο βράχο μοναχοί…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 3
| | | | | | | |
|
