| |
Ο έρωτας είναι πληγή, ματώνει τη ψυχή
είναι γιορτή και Κυριακή, και των θεών ευχή.
Λαβωματιά στα στήθια, αίμα ζεστό που ρέει
πάθος και πόθος και φιλί, η ηδονή που καίει.
Πλεξίδα ειν ο έρωτας, δένει δύο σε ένα
και ρόδο είναι άλικο, στο λαιμό καδένα.
Φεγγάρι ειν ο έρωτας, τη νύχτα ομορφαίνει
τα σώματα ευλαβικά, μυρωδικά τα ραίνει.
Βάσανο είναι ο έρωτας, ένα δάκρυ πικρό
ένα αγγελούδι με φτερά, κρινάκι γης λευκό.
Ο έρωτας είναι στεναγμός, πονά, μας πληγώνει
στα ουράνια μας πάει, ψυχές τις εξυψώνει.
Της αμαρτίας έρωτας, τα βράδια δεν κοιμάται
είναι μια λάβα στο κορμί, τη μέρα τη φοβάται.
Ο έρωτας ο τρυφερός, είναι χαμομηλάκι
ειν κυματάκι θάλασσας, γλυκό καλοκαιράκι.
Ο έρωτας στη δύση του, την αγάπη προσκυνά
γλυκές χαρίζει θύμησες, και κλαίει τα δειλινά.
Του έρωτα ο θεός, ειν άπιστος λιγάκι
κι` όταν ο ένας αγαπά, πικρό είναι το φαρμάκι.
Δεν έχει ο έρως λογική, οι ποιητές το ζούν
όσα κι` αν γράψουν στο χαρτί, ειν λίγα δεν αρκούν.
Μύριες σελίδες γέμισε, σε όμορφα βιβλία
ύμνος! σπονδές! το πέρασμα στην αθανασία.
12-12-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
