| |
ΔΙΑΛΕΓΩ ΜΑΣΚΕΣ
Μισούσα πάντα την σκηνή της ενοχής
όταν συμφώνησα με της ζωής μου
τους σκηνοθέτες
να μου δίνουν ένα μπουρμπουάρ
όπως τους ταξιθέτες
ως αποδέκτη μιας άλλης εκδοχής
Στην οθόνη όταν τ’ ο σκηνικό γίνεται φριχτό
ντόρτια πέφτουνε πάντοτε τα ζάρια
τα ρίχνω και δεν αλλάζουνε τα χνάρια
να με οδηγήσουν έξω από την ατραπό
που βάζει τα κεφάλια μας πάνω σε κοντάρια
Σηκώνω τα χέρια μου για να προχωρώ
την προσοχή τους να επιδιώξω
το άγχος που μου φορτώνουν να διώξω
για να τους φωνάζω σας ΄΄συγχωρώ΄΄
σας υπόσχομαι δεν θα σας καταδιώξω
Διαλέγω μάσκες από το παρελθόν
να μην μοιάζουν με νέα προσωπεία
να φαίνεται ότι δεν αλλάζω νοοτροπία
κυκλοφορόντας σε νέα ουτοπία
να φωνάζω σε κάθε κάλεσμα παρών
να μην χάνεται η σειρά δεκάδων ετών
που συνδέεται με την δική μου μοιρολατρία
ως υπερήφανος επιζών
11-12-23
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
