| |
| | Ασυνηθιστος Χιονανθρωπος |  | | | λείπεις πολύ καιρό, απ’ το σπίτι μας πατέρα, παρόλα αυτά, για πάντα θα ‘σαι, εδώ πέρα … | | |
ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΟΣ ΧΙΟΝΑΝΘΡΩΠΟΣ (Δευτέρα 18 Δεκέμβριου 2023)
Έλιωνε, γιορτές των Χριστουγέννων,
πάνω στην παλάμη μου το χιόνι,
έξω απ’ του σπιτιού το χιονισμένο
ήσουν μπαλκόνι,
πατέρα κι έπλαθες το χιόνι σαν πηλό,
παλιές στιγμές,
πάντα στο’ νου μου ζωντανές,
πατέρα θα ‘ναι,
τα χρόνια εκείνα, που ‘χουν φύγει αναπολώ,
τη σκούπα της μαμάς, που πήραμε θυμάμαι
και στον χιονάνθρωπο τη βάλαμε για χέρι,
λες κι ήταν σκιάχτρο, είχαμε αρχίσει να γελάμε,
αυτοσχεδιάσαμε τη μέρα αυτή, όπως πάντα,
μια μπανανόφλουδα, στο πέτο για γραβάτα,
του ‘χαμε βάλει και καπάκια απ’ τα μπουκάλια,
να ‘ναι κουμπιά, τον είχαμε όντως κάνει χάλια …
Σαν η μάνα βγήκε, από το σπίτι,
το σκουπόξυλο είδε απ’ όλα πρώτο,
πάνω στ’ άσπρο χιόνι και για μύτη
ένα καρότο,
αξιοθαύμαστο το έργο μας, πατέρα,
περάσαμε όμορφά,
οι δυο μας, έξω στο μπαλκόνι αυτή τη μέρα,
μ’ έναν χιονάνθρωπο ασυνήθιστα τρελό,
‘κείνα τα χρόνια, με λαχτάρα αναπολώ,
πιότερο απ’ όλες τις στιγμές,
όταν ζυγώνουν οι γιορτές,
καλή ώρα, τώρα,
οι αναμνήσεις ζωντανεύουν,
στα παιδικά μου χρόνια, πάντα σε γυρεύουν,
λείπεις πολύ καιρό, απ’ το σπίτι μας πατέρα,
παρόλα αυτά, για πάντα θα ‘σαι, εδώ πέρα …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | “k©sm!m@” | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
