| |
ειναι γνωστο
για τον μοναχικο
οι γιορτινες οι μερες
τον χτυπουν σαν σφαιρες
δεν εχει καπου να σταθει
με καποιον να βρεθει
μια κουβεντα ν'αλλαξει
καπου να ταιριαξει
χριστουγεννα ξανα
μια ιστορια παλια
καποιοι ακομα ελπιζουν
και καποιοι απλα πηζουν
Τα βηματα του ειν'βαρια
δεν βρισκει πουθενα χαρα
ειναι η φυση του τετοια
δεν ειναι αυτος για γλεντια
μια γυναικα δεν μπορει
να του γιατρεψει την πληγη
εχει μεσα του σκοταδι
με μαχαιριά μοιαζει το χαδι
χριστουγεννα ξανα
μια ιστορια παλια
καποιοι ακομα ελπιζουν
και καποιοι απλα πηζουν
περιπλανιεται σαν σκια
οταν κοιμαται η γειτονια
παρεα κανει με τους λυκους
τους τελευταιους τους μετοίκους
ειναι αρρωστια η μοναξια
κι ο συμβιβασμος γιατρεια
τουτος ο ηρωας νογαει
μα δεν αλλαζει κι ας ποναει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
