| |
Κι αν υπήρξα ασυμβίβαστος ροκάς,
με τα πάθη και την άστατη ζωή μου.
Την ψυχούλα μου σε βάθος να κοιτάς •
που δεν υποτάχθηκε στη δούλεψη μου.
Με παρέα μία κιθάρα κλασσική,
της μητέρας δώρο πού την είχα χρόνια.
Και το πόστερ του ειδώλου που αγαπώ •
να με συντροφεύει φίλε μια ζωή αιώνια.
Μόνο εσένα δεν κατάφερα ποτέ,
να καθυποτάξω άρρωστε εαυτέ μου.
Χάρε λάθος με μετράς και να το ξές •
και από 'κει ψηλά θ' ακούγεται η φωνή μου.
Κι αν κατάφερα να έχω θαυμαστές ,
που να πίνουν νερό στο όνομα μου.
Το νερό για 'μενα υπήρξε το αλκοόλ •
κι οι ουσίες ήταν η παρηγοριά μου.
Σαν διάττοντας αστέρας τώρα πια,
θα μαγεύω κάποιους άλλους γαλαξίες.
Και παρέα με τον Τζίμι και τον Μπόμπ •
θα ματζάρουμε σε νέες μελωδίες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
