| Δεν έχεις καιρό
εαυτέ μου,
δεν έχεις καιρό,
δεν έχεις καιρό
γι` άλλα δάκρια!
όταν όλοι κοιμούνται
να αγρυπνάς
να ξυπνάς
να ακούς
και να νιώθεις.
Άκου εαυτέ μου
κακομοίρη,
άκου τις καμπάνες
θα ηχήσουν σε λίγο.
Θα σκεπάσουν τις πόλεις
χωμένες σε τόνους
στάχτη και σκουριά,
χίλια χρόνια σκλαβιά.
Δεν έχεις καιρό εαυτέ μου
δεν ειν τα δάκρια
δική σου υπόθεση,
σκέψου τι θα παραδώσεις
στα παιδιά.
Τι θα πείς στα παιδιά
πως ήταν σκοτεινοί
οι καιροί
και συ δεν μίλησες,
δεν είπες
τι χρώμα έχει
η ελευθερία.
Τι χρώμα! τι φως!
'απλετο λευκό του ονείρου
γαλάζιο σαν το Αιγαίο
πράσινο σαν το αγριοβοτάνι
περήφανο σαν την πέτρα
την ξερολιθιά
την Παναγιά
στο ξωκλήσι.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό
στο κάτεργο του Μονεμβασιώτη
οι εργάτες πίνουν έκσταση
να αντέξουν!!
να ψήσουν το ψωμί
της σκλαβιάς.
-----------Συνεχίζεται
10-1-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|