| Για τις χαμένες αγάπες μην κλαις
να λες περάσανε το δείλι
κι` ήταν όλες τους ακριβές,
είχαν κεράσι, γλυκό στα χείλη.
Για τις χαμένες αγάπες να γελάς
ήταν όλες, μια μικρή, μικρή θυσία
να τις θυμάσαι όπου κι` αν πας
κρινάκια ήταν, σε παλιά βιβλία.
Καντήλι με λαδάκι, άγιο φως
ταξίδι σαν πηγαίνει στην αθανασία,
για τις χαμένες αγάπες που ήταν βιός
πέρασαν, φύγαν, παν κι` άφησαν την ουσία.
Το ν` αγαπάς με την καρδιά
το να μαζεύεις αναμνήσεις
δεντράκια ήταν μ` αποθυμιά
κι` ένα ροδαμάκι στις αισθήσεις.
Φύλαξε τες πάντα σε μια γωνιά
θα σου χαμογελάει η καρδιά σου
κι` αν είχαν την απαναιμιά
μικρό αστεράκι στα όνειρα σου.
Για τις χαμένες αγάπες να μιλάς
κάθε φορά που θα` χεις άλλο ταίρι
μην τις αρνιέσαι, να φυλάς
σ` ένα κουτάκι ένα αστέρι.
Ένα αστέρι η κάθε μια λαμπρό
που είχε βασιλικό στα χέρια
ένα δωράκι από αυγερινό
αγάπες ήταν, ήταν πεφταστέρια.
14-1-2024
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|