| Άξαφνα καταιγίδα της φωτιάς
το μεσονύχτι τρίζει τα μαχαίρια
γλυτώσανε λευκά, τα περιστέρια
απο τα συντρίμμια της μοναξιάς
λίγοι των παφλασμών οι κεραυνοί
καυτές καπνιές πάλι η ψυχή μυρίζει
της λησμονιάς σχοίνι στριφογυρίζει
σα να χτυπάνε τα δόντια αετοί
Στο σύμπαν πόση ειρήνη βασιλεύει
πομπής νυχτερινή δοξολογία
φουρτουνιασμένη πια η επιθυμία
σε παράξενα μέρη ταξιδεύει
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|