Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Aλήτικη ζωή
 
με τις ριπές του ανέμου τραγουδάμε
στο πρόσωπό μας οι θησαυροί των ματιών μας
μα θαύματα μελλούμενα ζητάμε
και μια εξαίσια αγκαλιά των μάταιων καιρών μας

Από τα χείλη μας βγαίνουν οι λέξεις μεθυσμένες
σάμπως βογγούν κραυγές κι αγριεύει γόνιμο το πάθος
της ύπαρξης μας οι χαρές κοιλάδες ανθισμένες
κι εμείς που ξεχυνόμαστε σ’όλο τους το βάθος

τα σκιάχτρα μας κατέρρευσαν και οι γροθιές κρυώνουν
φαντάσματα χλωμά με τον λευκό χιτώνα τρύπιο
Μ’ευλάβεια και πόνο, ψηλά οι αγγέλοι μας σηκώνουν
“αλήτικη ζωή που μας κατάντησες ερείπιο”



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
koyloykakoselias
28-01-2024 @ 10:31
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα
τυχαίος περαστικός
28-01-2024 @ 12:38
Πολύ ωραίο. Μου άρεσε ιδιαίτερα το πρώτο τετράστιχο.
boofox
28-01-2024 @ 14:19
Αυτός ο πόνος που πηγάζει, μερικοί στίχοι τον φέρνουν στην επιφάνεια κι ύστερα πάλι κρύβεται στα έγγατα της ψυχής. Αυτός ο πόνος που μας στοιχιώνει, που δεν τον βλέπουμε παντα μα πάντα ξέρουμε πως υπάρχει. Αυτό ένιωσα με αυτό που διάβασα. Χίλια μπράβο.
Κων/νος Ντζ
28-01-2024 @ 18:44
με τις ριπές του ανέμου τραγουδάμε
στο πρόσωπό μας οι θησαυροί των ματιών μας
μα θαύματα μελλούμενα ζητάμε
και μια εξαίσια αγκαλιά των μάταιων καιρών μας

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
29-01-2024 @ 03:19
Καλοοοοοοοοοοοοοοο ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο