| |
άσε πλέον τη φωνή σου που τα στήθια σου πνίγει
να τραγουδήσει το χώμα των ονείρων πριν φύγει
χαράξαν τ’όνομά σου στο κρυστάλλινο νερό
μια βροντή ο στίχος σου στον ελεύθερο ουρανό
τα λόγια σου γαλάζια απο τα χέρια σου δραπετεύουν
δεν έχουν χιτώνα να κρυφτούν θέλουν και μαγεύουν
στρώσε τον περήφανον ύμνο σου η ματιά ν’αντρειώνει
τραγούδι σαν αυτό σου ταιριάζει, που δεν τελειώνει
τέτοια είναι η ώρα πές εκείνο που θα ταράξει
οτι έμεινε σάπιο και σκοτεινό τώρα θ’αλλάξει
ανέμοι θα σκορπίσουν τον καημό απ’το πρόσωπό σου
θ’ανθίσει το χαμόγελο σ’όλο τον ουρανό σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
