| |
| | Αγύριστο κεφάλι |  | | | Κι αυτό που ήτανε λουλούδι και έγινε τραγούδι, ποτέ δε πρότεινε αυτός κι ας ήταν μέγας στιχουργός!!! | | |
Αγύριστο κεφάλι
Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει
ενθύμια παλιά και φυλακτά.
Οι ήρωες το σκάνε απ’ την οθόνη
ξυλάρμενοι τραβάνε στ’ ανοιχτά.
Πού μας πηγαίνει αυτό το τρεχαντήρι,
δεν ξέρω γέμισε μου το ποτήρι,
πού μας πηγαίνει αυτό το τρεχαντήρι,
δεν ξέρω γέμισε μου το ποτήρι.
Τα μάρμαρα στο φως αντιφεγγίζουν˙
σε ποιο ταξίδι σ’ έχω ξαναδεί;
Τυφλά πουλιά το τζάμι μου ραμφίζουν
το πλένει στα φανάρια ένα παιδί
κι ένας τελάλης σ’ έρημη πλατεία
τριάντα χρόνια ψάχνει την αιτία.
Στους δρόμους καβαλάρηδες καλπάζουν
και κυνηγούν τ’ αδέσποτα σκυλιά
και οι νοικοκυραίοι που τρομάζουν,
ξορκίζουν μ’ αγιασμό το σατανά.
Δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το `πα
εδώ είναι παίξε γέλασε και σώπα,
δεν είναι εδώ Βαλκάνια, σου το `πα
εδώ είναι παίξε γέλασε και σώπα.
Φυσάει ένας αέρας που σαρώνει,
μα εγώ είμ’ ένα τραγούδι αλλοτινό
στου δρόμου το λιοπύρι και το χιόνι˙
αγύριστο κεφάλι θα γυρνώ
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει.
Στα χέρια σου αφήνω το τιμόνι
κι η πιο μεγάλη νύχτα ξημερώνει.
======================================
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Η κότα έκανε τ’ αυγό, ή το αυγό την κότα; – Ο κόκορας το έφερε˙ δε φόραγε καπότα | | | |
|
heardline
04-02-2024 @ 01:37 | Αγύριστο είμαι κεφάλι
δε θέλω να με λεν Θεό.
Μου «προκαλείτε» τέτοια ζάλη
που να παθαίνω ειλεό.
Για το καλό σας, το καλό μου
και για τούς στίχους μας εδώ,
μη πάω απ' το έντερό μου
θα σάς τα τρώω με φειδώ.
Τα λόγια μου έχω τελειώσει
άλλο δεν έχω τι να πω.
Η αυπνία μ' έχει λιώσει
να κοιμηθώ το 'χω σκοπό.
Καληνυχτούδια, σας φιλώ
και ροχαλίζοντας γελώ.
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | | koyloykakoselias
04-02-2024 @ 11:22 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: Καλημερα Γιαννη. | | heardline
04-02-2024 @ 14:27 | Είπαμε Ηλία:
τελεία και παύλα.
Σε γραφή τελεία
μια δεν έχω καύλα.
Αν εσύ νοιώθεις στιχουργός
ή Θεός, αυτό αλλάζει.
Όμως δεν είσαι χειρουργός
το νυστέρι σου με σφάζει.
Μυστήριον νυστήριον
κρατείς για με εις χείρες σου.
Κι εγώ θυσιαστήριον
ου δύναμαι εις μοίρες σου.
::wink.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
