| |
Κοιτάζω τον καθρεφτη
και τον παρακαλώ
μην πει αλλού τι βλέπει
στο μάτι το θολό:
"- Καθρέφτη-καθρεφτάκι,
τι σου 'ναι το μυαλό,
ο κόσμος πάει στο δρόμο
κι εγώ γιαλό-γιαλό...
Εσύ που τόσα βλέπεις
μες στ' άσπρο σου γυαλί,
λιγότεροι ποιοι είναι;
Οι φρόνιμοι ή οι τρελοί;
Πόσοι αλλάζουν βλέμμα
και ρότα κι εαυτό,
όπως αλλάζει η πάχνη
του λύκου τον ντορό;
Και πόσοι μένουν πάντα
ίδιοι κι αληθινοί
και τρώνε την ψυχή τους
γλυκόπικρο ψωμί;
© Copyright, Νικολακάκος Γεώργιος (spartinos)
18 Μαΐου 2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
