|
| Στα παιδιά μου | | | Στα παιδιά μου
Μία φορά κι έναν καιρό σε χρόνια περασμένα
ένας μπαμπάς, παιδάκια μου, εζούσε σαν κι εμένα,
κι αυτός επήρε μια μαμά καθώς και τη μαμά σας
και τρία έκαμαν παιδιά, που είχαν τ' όνομά σας.
Και ο μπαμπάς απέθανε, μα δίχως διαθήκη,
και τα παιδιά του έψαχναν να εύρουν χαρτζιλίκι΄
αλλά δενηύραν τίποτε παρά χαρτιά γραμμένα,
εφημερίδες μπόλικες, μια κάλπικη δραχμή
κι ένα σταυρό καθώς αυτόν που έδωσε σ' εμένα
ο κύριος Πρωθυπουργός για δόξα και τιμή.
Και τα παιδιά μεγάλωσαν σιγά σιγά κι εκείνα
κι εγνώρισαν τους Έλληνας , τον κόσμο, την Αθήνα,
μα είδαν πως κοπάνιζαν καβουρδιστόν αέρα
και τότε πια εννόησαν πως είχανε πατέρα
που ήταν το κεφάλι του γεμάτο από πίτερα,
κι επέρασαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
Θέλετε κι επιμύθιον, παιδιά μου, να σας πω;...
λυπούμαι που σας γέννησα, γιατί σας αγαπώ.
========================================
Σουρής: Γελάστε παρακαλώ με την ψυχή σας...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| Η κότα έκανε τ’ αυγό, ή το αυγό την κότα; – Ο κόκορας το έφερε˙ δε φόραγε καπότα | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 08-02-2024 @ 23:56 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | inokrini 09-02-2024 @ 00:31 | Και τα παιδιά μεγάλωσαν σιγά σιγά κι εκείνα
κι εγνώρισαν τους Έλληνας , τον κόσμο, την Αθήνα,
μα είδαν πως κοπάνιζαν καβουρδιστόν αέρα
και τότε πια εννόησαν πως είχανε πατέρα
που ήταν το κεφάλι του γεμάτο από πίτερα,
κι επέρασαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. ::theos.:: ::theos.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|