| |
Ο κλέψας του κλέψαντος…
(όλοι μαζί τα φάγαμε μες στη δημοκρατία,
στο πιο καλό πολίτευμα για κάθε πολιτεία.
Γιατί οι δεξιότητες όλων για την κομπίνα
το φτάνουν στο καλύτερο απ’ όσα με βιτρίνα)
Πονηρή Δημοκρατία
όσα μπόλικα τούς τάζεις…
απ’ τη δίψα στην ανία
σαν βρεθούν τούς σμπαραλιάζεις.
Τι πολίτευμα μεγάλο
«μη απολυταρχικό»
που αντίκτυπο και σάλο
τρέφει καταστροφικό.
Και συμβαίνει να ‘ναι πρώτο
στα ερωτηματικά!
Στα γιατί που βγάζουν κρότο
που ‘ναι όλα «ληστρικά»…
Τι κι αν κλέβεις, τι κι αν κλέβουν,
τι κι αν κλέβεσαι κι εσύ
απ' αυτούς που σαν ανέβουν,
κλέβοντας, γένουν χρυσοί;
Μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη,
τρίτη τη γλιτώνουνε
και συνώνυμοι του ψεύτη
σε αποτελειώνουνε.
Συ Ανεβοκατεβάζεις
τούς αφέντες τής κλεψιάς
και το σύμπαν συνταράζεις
στο κατόπι καταψιάς.
Κάθε μια τετραετία
τούς αλλάζεις μόνο συ
με τη «λογική» αιτία
να γενούν μισοί-μισοί
κλέφτες πάνω, κλέφτες κάτω,
–κι όλοι κλέφτες να γενούν–
κι απ’ αυτό το άνω-κάτω
καλά όλοι να περνούν;
Σ’ οφθαλμίατρο επήγες;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
