| |
Γύρω μου σκόρπια σαν ξερόφυλλα θλιμμένα
τα σ αγαπώ που μεθυσμένος μου ψιθυρισες
νιώθω πως πάγωσε στις φλέβες μου το αίμα
λες κι είναι ψέμα....
Ψάχνω κουράγιο να σκοτώσω την εικόνα
κι έχω για σύμμαχο στο φόνο τα σκοτάδια μου.
Με τόσο πόνο που μου έντυσες το σώμα
πονάει ακόμα....
Όλες οι άνοιξες μου γίνανε χειμώνες
κι έμεινε ο κόσμος δίχως χρώμα και χαμόγελο
Σαν να περάσαν από πάνω μου αιώνες
κι αφήσαν σκόνες...
Βόλι που έχασε το στόχο η ματιά σου
κι απορημένη σ έναν τοίχο με παράτησε
χάραξες πάνω με λεπίδα τ όνομά σου
και μου πες "γεια σου..."
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
